Sommige mensen zijn erg handig, veel anderen niet. Eerlijk is eerlijk, [url=http://www.lifeisabitch.nl]ik[/url] ben één van die vele anderen en ik lig daar niet wakker van. Toch heb ik weleens iets in elkaar gezet, maar dan moet én de overtuiging er zijn én de instructies moeten extreem helder op papier staan. Als mijn handen dan ook nog eens doen wat mijn hoofd wil, dan staat er meestal na een paar uur wel wat op poten. Al heb ik altijd een gaatje of een schroefje over.
Een grappig contrast eind vorige week. Daar waar de wereldleiders verhitte discussies voerden om het eens te worden over klimaatafspraken, probeerden we hier juist bar en koud winterweer het hoofd te bieden. De groten der aarde tegen opwarming van de aardbol en het kleine Nederland tegen kou en sneeuw. Veel sneeuw. Een paar dagen later is de conclusie dat zowel de regeringsleiders als de Nederlanders jammerlijk gefaald hebben in hun missie. In Kopenhagen hadden haantjesgedrag en ‘eigen volk eerst’ logischerwijs tot gevolg dat ze het daar niet eens werden over reductie van CO2-uitstoot. Gelukkig beloofden alle aanwezigen weer plechtig zich hard te maken voor een duurzaam milieubeleid.
Wat een schitterende voltreffer! Midden in het gezicht van Silvio. Iedereen verwachtte dat hij op een zekere dag doorzeefd zou worden met een machinegeweer door één van z’n vroegere maffiamaatjes. Zo eentje die de arrestaties van de laatste tijd beu is en het recht in eigen hand neemt. Niets van dat alles. Zondagavond werd Berlusconi geveld door niets meer dan een miniatuurbeeldje van de Milanese Dom. Waar de kerk zoal niet goed voor kan zijn.
Zuid-Afrika lijkt mij een mooi land. Ik stel me uitgestrekte vlakten voor waar je volop kunt genieten van een grote verzameling wilde dieren en een prachtige natuur. Zou Sepp Blatter daar vorige week ook aan gedacht hebben? Sepp is voorzitter van de FIFA en in die rol afgelopen vrijdag aanwezig in Kaapstad bij de loting van het wereldkampioenschap voetbal. Volgend jaar wordt er weer gevoetbald om de bal van goud en voor het eerst vindt dit plaats op het continent Afrika.
Ik kan ‘m nog zo opdreunen, de tafel van drie. Van 1 keer drie is drie tot en met tien keer drie is dertig. Makkie. Het leukste van die tafels was altijd dat je dan eindelijk eens legaal mocht schreeuwen in de klas. Met z’n allen tegelijk en zo hard mogelijk natuurlijk, wat een feest! Bij de tafel van zes keek ik bij 7 keer 6 altijd even naar het ettertje van de klas, omdat ik wist dat hij soms de neiging had om dan heel hard “is véértig” te roepen en dan kreeg ik een lach van oor tot oor op mijn gezicht. Mijn dag was goed.
