Mut

Ouderavond

Zo’n twee keer per jaar plegen we rücksichtslos ingedeeld te worden voor de zogenaamde ’tafeltjesavonden’. De rituele zelfkastijding voor de ervaren lesboer op leeftijd waar het jongere, argeloze deel van mijn gedrogeerde collega’s, iedere keer weer lekkend van enthousiasme en behoorlijk reikhalzend naar uitkijkt. De ultieme mogelijkheid voor ouders en lesgevers om na een trimester in tien bloedstollende minuten gezamenlijk de trieste balans op te maken van de geleverde inspanningen.

Door Mut, geleden

Onderbroekendag

Vanwege de regen schoot het er vorige week een beetje bij in maar daar hadden we ze weer: de vrolijke witte jongens en meiden van de buren.
Rust, reinheid en regelmaat. Die moeten zo ongeveer het ijzersterke fundament onder het succeshuwelijk van Willem en Erna vormen.
Mateloos populair zijn ze, die tv-programma’s over Burenleed.

Door Mut, geleden

Opvolgmelk

Of de kleine strontvlieg een paar dagen geparkeerd mocht worden in huize Mutlog.
Een simpel verzoekje in de categorie ‘niet te weigeren’.
Vadertje en moedertje spelen mocht dan een lang gekoesterde wens zijn, als de slagroom op het echtelijke vermaak van de jongelui eenmaal daar is, blijken er nogal wat haken en ogen te zitten aan de nieuw verworven status. Vleugellam maar (nog) opgewekt pamperen ze zich weliswaar al een half jaar lang door hun prille geluk. Maar het werd langzamerhand wel de hoogste tijd voor een flinke snuif onvervalste nostalgie.

Door Mut, geleden

Ga jij ook dood?

De overduidelijk wat haastig aangeklede oma naast me in de wachtkamer van de Röntgen wond er geen doekjes om en kwam razendsnel tot de kern van de zaak.
‘Mam, zoiets vraag je toch niet’, suste de middelbare dochterlief , bij wie de outfit dezelfde sporen van haast vertoonde.
Alles duidde op een spoedje.

Door Mut, geleden

Schnabbeldebabbel │ de gemiste kansen

Ongetwijfeld één van de absolute dieptepunten in het toch al zo breekbare bestaan van een middelbare scholier is het jaarlijkse ritueel van de spreekbeurt.
Ik weet niet hoeveel tragische, zoal niet voorgelezen dan toch in ieder geval tot in de meest treurige details uit het hoofd geleerde verhaaltjes ik in m’n 36-jarige carrière in het onderwijs aan me voorbij heb zien trekken.

Door Mut, geleden