Reisverhalen
Dag Mart!
Ik nam je mee naar het station in Zwolle. Het was geen ceremonieel afscheid. Ik had niets met jou, jij niet met mij. Op perron 1 stonden drie bankjes. De middelste was leeg. Ik liep voorbij, legde je neer en haalde een cappuccino. Groot, twee zakjes suiker, die ik behendig openscheurde tussen mijn tanden. Al roerend in mijn dampende kartonnen beker liep ik de trap af, de tunnel in, precies onder jouw bankje door. Ik ving nog een laatste glimp van je op. Zo stralend, zo oranje. Daar lag je dan.