KAMPEN – 2 augustus 1983. Na een heftige en intense bevalling bekruipt Vlek de wereld van het verderf. Na bijna 9 maanden rust en kalmte in de (nog altijd!!!) strakke buik van moeder Vlek besloot ik dat het tijd was geworden om de wereld te veroveren. Door nauwe gangen en raar geurende holen trapte ik mijzelf een weg richting het licht.
Onlangs mocht ik getuige zijn van de nieuwste vorm van kindermishandeling. Op Nederland 1 werd op sentimentele wijze getoond hoe 2 dove ouders hun kind graag doof geboren zagen worden.
Een groot deel van de hoogopgeleide, in Nederland geboren Turken houdt zich bezig met emigratieplannen. Men vindt het verharde klimaat een legitieme reden om het land van Maas en Waal te vergeten en terug te keren naar het land van hun vaderen. Een chauvinistische gedachte welke mij in eerste instantie nobel in de oren klinkt.
