clabamsk

Liefur sodt dann saay

Parenclub

“Ik ben ondeugend!” Fijn meid. Menig futloos profiel op dorstige datingsites wordt met deze zinsnede opgeleukt. Als beschouwer van het getraumatiseerde snoepgoed, plus literair profiel-epistel, heb je geen moeite de fantasie de vrije loop te laten. Wat dien je aan te vatten met zo’n boodschap. Ieder haar eigen trauma? Of bedoelt de dolende in de relatiewoestijn dat ze, na een visitatie bij AH, met een niet afgerekende bos uien huiswaarts keert. Of flikkert ze de poepluiers van haar jongste spruit bij de buren over de schutting of jakkert ze met 120 door de bebouwde kom.

Door clabamsk, geleden

Kerst

De woeste zee toont steeds opnieuw haar schuimende golven. Daarboven een zinderende en trillende lucht. De zon doet onbarmhartig haar werk. De zwoele wind faalt en het kwik stijgt naar een hoogste stand. Blootsvoets is het strand een onbegaanbare weg. Mensenmassa’s smachten tevergeefs naar verkoeling. Meer lichamelijk ongemak, zij aan zij, door de overvloed aan zonaanbidders. Opeengedrongen vermaak. Vadsig naast volslank, mager naast mollig, rondgebuikt naast roodverbrand. Vooral ook jong aantrekkelijk naast oud overjarig. Allen liggen glimmend ingevet in de gloeiende bakoven. Chocoladebruin is het schoonheidsideaal. Een witte kerst is onaanvaardbaar.

Door clabamsk, geleden

Gitzwarte ogen

Rond negen uur betreedt ze ons klaslokaal. De medewerkster van Vluchtelingenwerk. We kennen elkaar. Ze heeft een kind in mijn klas. Aan haar hand: een Somalisch jongetje van tien. Prachtig op kleur. Voorzien van grote glanzende gitzwarte ogen. Een pláátje. De andere kinderen kijken vanaf hun rekenwerk gebiologeerd toe. Vooral de meisjes. “Hier is ie dan!”, zegt de vrijwilligster. Inderdaad, dat ontgaat niemand. Na kort handjes schudden en ‘voorstelling van zaken’ verdwijnt de moeder.

Door clabamsk, geleden

Spoeddebat

Limburg. Achterland vol fraaie heuvelen, ronde vlaaien, wulpse maagden én opmerkelijke bolussen. Twee jaar geleden opende het Maaslandziekenhuis in Sittard een speciale poli voor kinderen die moeite hebben met kakken. Het succes van deze poli is zo groot, 60 nakomelingen tussen de 3 en 12 jaar worden er ieder jaar afgewerkt, dat het gasthuis heeft besloten om uit te breiden. Momenteel stampt men een poepbarak uit de grond met 150 toiletpotjes.

Door clabamsk, geleden

Bekkenbodemspieren

“Herstel je evenwicht, verbeter je controle!” De financiële balans van mijn eenmanszaak is bloedstollend rood en logischerwijs heb ik elke zelfbeheersing laten varen. Het is crisis, een faillissement dreigt. Tot zover de zakelijke kant van de misère. Een ongeluk staat zelden op zichzelf. In de privésfeer duiken we tevens in de negatieve cijfers. Mijn vriendin is ook haar stabiliteit verloren. Erger, ze vertoont al levenslang de kenmerken van een ongeleid projectiel. Nu is het compleet oorlog.

Door clabamsk, geleden