“Is this the road to Doi Saket?” vraag ik aan een oud vrouwtje dat stopt als zij mij aan ziet komen fietsen. Ze staat langs de weg aan de rand van een dorpje en ik maak van de gelegenheid gebruik om even uit te rusten. Sinds een week fiets ik Lees meer…
Als concertlocatie staat de Neve Shalom Synagoge in Istanbul op de posters genoemd. Mooi, denk ik, dat ze ook hier oude religieuze gebouwen als concertlocatie gebruiken. Wanneer we het straatje inlopen zien we verspreid stoere bewakers staan die het geheel een dreigende sfeer geven. We herkennen de moskee die achter Lees meer…
Istanbul is een stad van uitersten. In de armoedige buitenwijken wonen de gelukzoekers die naast de, evenmin benijdenswaardige, autochtone bewoners proberen een menswaardig bestaan op te bouwen. Een paar blokken verder krioelen talloze mensen door de winkelstraten waar H&M, Mango en Vodafone goede zaken doen en toeristen in de drukke Lees meer…
Ik loop met mijn vriendinnetje terug van onze lagere school naar huis. Het is winter en in de verte zien we de lichtjes van de kolentrein langzaam de berg van de Staatsmijn Wilhelmina op kruipen. Op de weg van Heerlen naar Aken worden we ingehaald door een militaire colonne met Lees meer…
Mijn vader hield niet van reizen. “‘t Graas doa achter is och geweun greun”, zei hij vaak als ik in mijn studententijd weer eens met m’n rugzak afscheid kwam nemen voordat ik liftend naar Zuid Europa vertrok. En hij had gelijk. Sterker nog, op veel plekken waar ik tijdens mijn Lees meer…