Mocht je aanstaande woensdag ergens in Amsterdam-Zuid erg lang moeten wachten op je beurt voor het stemhokje, en uit dat hokje verontrustende geluiden horen, wees dan niet bang dat er iemand onwel is geworden.
Nee, dat betekent, dat ik aan het stemmen ben. Althans: een poging doe tót. En de geluiden die je hoort zullen vermoedelijk bestaan uit gemompel mijnerzijds: Iene miene mutten, tien pond grutten…
Het voorzichtige voorjaarszonnetje heeft toch veel mensen uit hun huizen weten te lokken. De eigenaars van horecagelegenheden hebben vandaag voor het eerst een paar tafeltjes en stoeltjes buiten gezet. Het is onwennig voor de horecabezoekers om die keuze weer te moeten maken na de lange winter: gaan we binnen zitten, of buiten? Als één schaap over de dam is, volgen er meer, zegt het spreekwoord, en dat blijkt maar weer als een groepje lawaaiige studenten zich neerzet op een terras op de drukke Ceintuurbaan. Andere mensen worden ook op het idee gebracht. Sommigen blijven staan en twijfelen. Ze lopen door, of ze gaan zitten. De jassen blijven dichtgeknoopt, want de wind is nog wel fris.
Gevoelstemperatuur -17 graden Celsius, zeiden ze vanmorgen op het nieuws. Dat zou best wel eens kunnen kloppen.
Huiverend loop ik na mijn vroege doktersafspraak over de Overtoom richting tramhalte. De winkels zijn nog dicht. Alleen uit de bakkerswinkel komt een teken van leven in de vorm van de geur van heerlijk versgebakken brood. Op de tramhalte is het druk. Het is het tijdstip waarop mensen naar hun werk gaan en kinderen naar school gebracht worden. Gaan die mensen altijd met de tram? Of doen ze dat nu vanwege de kou?
De Inferior Sense Less staat sinds kort op mijn verlanglijstje. En dan het liefst de Inferior Sense Less type Un Necessary. Want die schijnt toch het beste te zijn. Ik heb ook geen zin om tot mijn verjaardag te wachten, ik móet dat ding gewoon hebben! Ik ben niet zo van de trends, en van de hebbedingetjes, loop niet zo snel mee met de meute, maar nu ben ik al net zo gek als ieder ander.
Eerlijk gezegd dacht ik, dat er geen taboes meer bestonden in Nederland. Over seks wordt open en bloot gesproken, welke ingang je bij wat voor soort dan ook neemt. Tijdens de koffie met een stuk boterkoek passeren de taboeonderwerpen van vroeger gemakkelijk de revue. Ging het vroeger niemand aan hoeveel centjes pa per maand in zijn loonzakje kreeg, tegenwoordig wordt er met bruto en netto bedragen, schalen en treden gegooid alsof het niks is.
