Midian

Ik had een me in een euforische bui een heel dagschema opgesteld. Trots keek ik naar het tjokvolle takenlijstje in mijn schriftje. Zo zou ik de breuk met Sarah verwerken, zwoegen van het begin tot het einde. (meer…)

Ze zeggen dat liefde plots je pad kruist. Verliefde blikken die boekdelen spraken. Ik nam mijn vriendin die ik nog kende uit een opname in  Lede mee naar huis. Haar chauffeur, een marginaal met vlooien baard, kale kop en rotte tanden die vijftig was, was ook van de partij. Hij Lees meer…

Er is maar één dag in het jaar dat ik steevast om zes uur ’s morgens wakker schiet. Net alsof ik enkele liters espresso achter de kiezen had. Mijn wekker zette ik ruim op tijd af. Ma was ook tijdig wakker. Dat ontnam me de sisyfusarbeid om haar wakker te Lees meer…

We moesten met de hond naar de veearts. De pilletjes en de wasbeurten met een uiterst toxische shampoo hadden niet gewerkt. Wij met drie man dan maar op pad. Ik bleef met pa achter op een pleintje en ma ging in de wachtkamer zitten. Dit omdat de hond het vermogen Lees meer…

Lente. Vijventachtig kilo. Dat betekend oorlog De deprimerende regenachtige maanden waren voorbij. De zoon regelt je melatonine, een slaaphormoon. Hij schranzen in de late uurtjes meer. Een goeie nachtrust helpt bij het afslanken. En waterdrinken, natuurlijk geen hele trog, maar ik ben een veel drinker dus het mag. Als ik Lees meer…