Jules Schelvis

Op 2 maart 2015 voerde hij gezamenlijk met het Nationaal Symfonisch kamerorkest het laatste herdenkingsconcert uit. “Er reed een trein naar Sobibor.” De heer Schelvis, die zijn leven wijdde aan het verspreiden van het verhaal over de holocaust, oogde oud, frêle en breekbaar maar nog altijd vastberaden. In 1943 was Lees meer…

Ontspoord

“Poot, lelijke Jood!” Zo schold hij regelmatig tegen zwakkere jongeren die het ongeluk hadden hem te passeren op school of op straat. Wat niemand wist, was dat hij zelf worstelde met zijn eigen demonen. Zijn vader had hij nooit gekend. Zijn moeder was hem dierbaar,  het arme mens, maar zij Lees meer…

Parkeren

Ze was een keurig nette oudere vrouw. Ze werkte jarenlang bij een gerenommeerd bedrijf. Daar bekleedde zij een belangrijke functie. Ze was de goedheid zelve en een trouwe vriendin. Maar er miste iets in haar leven. Ze zocht iets dat niet leek op degelijkheid of fatsoen. Ze wilde passie en Lees meer…

Eenzaamheid

Ze was altijd al een wonderlijke vrouw. Zo had haar familie regelmatig tot elkander verzucht. Ze woonde alleen in een klein appartement op een hoog. Een tijd lang had ze een baan. Nooit veranderde er iets. Totdat ze na jaren trouwe dienst werkeloos werd. Ze zat onafgebroken thuis in het Lees meer…