Maatschappij
Afgang of overgang?
‘Tring tringg.’ De telefoon gaat over. Angstige blikken. Hartkloppingen. Zweetdruppels lopen over mijn gezicht. Ik zucht. Vandaag krijg ik te horen of ik over ben.
‘Tring tringg.’ De telefoon gaat over. Angstige blikken. Hartkloppingen. Zweetdruppels lopen over mijn gezicht. Ik zucht. Vandaag krijg ik te horen of ik over ben.
Steeds vaker hoor ik de laatste tijd mensen zeggen dat we al goden zouden zijn en dat we alleen nog maar het goede en het goddelijke in onszelf hoeven te ontdekken om gelukkig te worden. Soms beschouwen ze dat als dé ontdekking van hun leven en putten zij er tijdelijk veel inspiratie uit. Maar beseffen deze mensen eigenlijk wel waarover ze het hebben? Is zo’n houding nog te verenigen met de essentie van het christelijk geloof?
Grappig toch? Een paar weken geleden, stond er een file voor de brug, een van de wachtende automobilisten zag een collega een aantal wagens voor hem wachten en dacht: ik haal een geintje uit, hij stormde uit de auto met een plastiek kindergeweertje (niet van echt te onderscheiden), trok het portier van de auto van zijn collega open en brulde hem iets toe …grappig voorval toch?
Ze blijft maar praten. Daar zit ik dan, beleefd knikkend. Zonder ernaar te luisteren voelt mijn zesde zintuig aan dat ze het minst boeiende meisje in de hele club is.