Liefde te Koop

Ze blijft maar praten. Daar zit ik dan, beleefd knikkend. Zonder ernaar te luisteren voelt mijn zesde zintuig aan dat ze het minst boeiende meisje in de hele club is. Cora heeft enorme pech dat mijn neus in goede vorm verkeert. Als ik niks van haar onfrisse aroma naar binnen snoof had ze een kleine kans gehad dat ik vanavond in zou gaan op haar veel te doorzichtige seintjes, maar nee dus. Ze werkt haar verhaal toe naar een climax van ultieme saaiheid. Het zegt meer over haar, dan over mij, als ik zeg dat ik te hoog gegrepen ben voor haar. Als ik niet veel later ontsnap naar het toilet vind ik het schrijnend dat ik zelfs mijn hond aantrekkelijker vind dan Cora.

Als ik weer naar huis fiets krijg ik de indruk dat ik de enige naar huis terugkerende mannelijke fietser ben zonder een mooi meisje achterop. Zij hebben waarschijnlijk een gevoel van overwinning, ik heb vooral spijt van de kwebbelende Cora op mijn bagagerek. Een honger naar wederzijdse liefde begint aan mij te knagen. Opeens lonkt mijn warme kamer niet meer zo erg als toen ik vermoeid begon te raken van Cora’s kronieken der saaiheid. Verhalen, die bedoeld waren om mij op te doen veren naar het puntje van mijn zetel, dwongen mij om de ogen te sluiten. Triest, heel triest. Wie noemt haar dochter tegenwoordig nou weer Cora? Wie zijn kind zo noemt, heeft er wel heel veel vertrouwen in dat zijn kind mooi genoeg gaat worden om die smakeloze naam te compenseren. Tsja, misschien ken ik wel niet de juiste Cora’s…

Ik neem mezelf voor eens een gekke wending aan mijn route te geven en fiets driftig naar de Wallen. Ik zet Cora nog af bij het Centraal. Ze zal het waarschijnlijk nooit begrijpen. Aangekomen op de roodbelichte grachtjes parkeer ik mijn fiets aan een fiets waar net een illegale Afrikaanse junk zijn zinnen op had gezet. ‘Geen fiets voor jou, broeder.’ Gedesillusioneerd kiest hij zijn wiebelige interpretatie van het hazenpad. Ik staak mijn geslenter voor het raam van een waanzinnig opwindende dame. Zij heeft duidelijk nog niet geïnformeerd naar haar kansen als playmate. Haar wulpse figuur, bekroond met een boezem die plastisch chirurgisch vakmanschap tentoonstelt, houdt mijn blik vast als een zwaar auto-ongeluk. Ik besluit mijn zuurverdiende duiten hier kindsmakkelijk te verbrassen. Als ik op haar deurtje afstap kijk ik haar strak aan. Vanachter haar golvende haar neem ik een engelachtig gezicht waar. Ik ga daarbinnen niet enkel mijn mannelijke driften bij haar naar binnen pompen, dat voelt misplaatst. Een aureooltje duikt op boven haar hoofd. Puberale verliefdheid vermengt zich met mijn westerse koopdrift. Wat een wijf, wat een aanbieding.

Ik krijg een routineuze ‘suck and fuck’-deal voorgelegd van Maria, zoals de dame heet. Ironisch dat een hoer vernoemd is naar de Heilige Maagd. Haar ouders hadden duidelijk een andere toekomst voor haar in gedachten. Ik knik grimassend. Haar staat nog zo veel te wachten. Ze toont zich aardig geïnteresseerd als ze mij aan mijn hand meeneemt naar haar ordinaire neukhokje. Daar reageert ze echter onvoorbiddelijk verbiedend op mijn aanzet tot een zoen. Ik weet niet wat ik hoor als ze me duidelijk maakt dat ze niet wil zoenen met klanten. In mijn hoofd duikt de vergelijking tussen zoenen en pijpen op. Een wildvreemde penis neemt ze vaker in de mond dan haar tandenborstel, maar een gouwe ouwe tongzoen is taboe. Het is onmogelijk dat in het obscure landje waar zij van is weggeroofd die vergelijking anders geldt. Ook daar zoenen mensen die verliefd zijn. Zoenen is te liefdevol. Als ze me zou zoenen zou ze haar gevoelens teveel met keiharde business mengen. Pijpen is keiharde business. Ik blaas teneergeslagen de aftocht. Met pijn in mijn hart accepteer ik de situatie. Het is duidelijk: hier op de Wallen wordt geen liefde verkocht.
Is liefde te koop? Nee, liefde is niet te koop. Liefde moet je krijgen van iemand… bijvoorbeeld van Cora. Waarom is het toch zo moeilijk?