Mijn geblinddoekte ogen weten dat de kamer waarin ik mij bevind verduisterd is. Door de shawl heen neem ik slechts vage contouren waar. Mijn zintuigen staan op scherp en ik neem de geur van een fris, licht parfum waar. Er wordt niet gesproken. Er wordt zelfs niet gezoend. Ik voel Lees meer…
Het geval Mees De ramen van zijn kamer had Mees afgeplakt. Dat weerde de zon en, daar was het hem vooral om te doen, de boze blikken van buiten. Als het aan mees lag, kwam er geen lichtval naar binnen. Slechts kunstlicht was toegestaan het bed, het nachtkastje en de Lees meer…
1. Een vreemd spelletje Wat konden mannen toch kinderachtig zijn. Ook de oudere. Thea Voordewind vond het altijd wel gezellig als de vrienden van haar man Ton op bezoek kwamen. Ze zaten dan samen naar dat ene Engelse autoprogramma te kijken, dronken bier en smulden van de hapjes die zij Lees meer…
Het is donker, heel donker in het steegje. Ik kijk mijn ogen uit. Maar zie door de duisternis alleen maar vage silhouetten. Ze bewegen heel traag. Gaan langzaam op en neer. Het geluid dat ze maken is diep en bronstig. Je zou een vluggertje verwachten hier, hijgende en pulserende lichamen, Lees meer…
Last Christmas… mijn mond zingt geluidloos de tekst mee. I gave you my heart but the very next day… Op het grote scherm in de tent gooit een jonge George Michael een sneeuwbal naar een rennend meisje met blonde krullen. Haar uitdagende lach doet me pijn. Ook al had zij geen blonde krullen, maar zwart kort haar. En ook al zeg ik tegen mezelf dat ik naar twee acteurs kijk, dat deze platte kitscherige muziekclip lichtjaren verwijderd is van wat wij hadden, toch rijdt het liefdesliedje ongenadig die oude wond open.
