Een gezellige avond

1. Een vreemd spelletje

Thea Voordewind vond het altijd wel gezellig als de vrienden van haar man Ton op bezoek kwamen. Ze zaten dan samen naar dat ene Engelse autoprogramma te kijken, dronken bier en smulden van de hapjes die zij de middag ervoor had klaargemaakt. Thea hield ervan om in haar lekkere stoel mee te genieten van de verhalen en de stoere praatjes. Meestal las ze een tijdschrift of ze had iets te handwerken. Ze maakte het thuis zo gezellig mogelijk, want ze had liever niet dat Ton naar de kroeg vertrok.

Maar vanavond..De TV was afgelopen en het gesprek tussen Ton en zijn vriend Bram ging ineens over de oude kinderspelletjes die ze vroeger op straat speelden.

Stoepranden, bordje tik, tollen, rovertje dat zag je de kinderen tegenwoordig niet meer doen, die kwamen niet meer buiten maar zaten de hele middag achter hun computer.

Zou het niet leuk zijn als ze nu nog eens zoiets konden doen, maar wat speelden ze dan ook alweer binnen.

Blindemannetje opperde Bram, Ton reageerde enthousiast en of Thea ook meedeed.

Ze herinnerde zich ineens de spanning als de blindeman in de doodstille kamer op je afkwam, raakte hij je aan dan was je af. Het was zaak een goed plekje op te zoeken en je muisstil te houden.

 Blindemannetje, was dit niet vreselijk kinderachtig, ze moest als 54 jarige vrouw wel even haar schaamte overwinnen,  maar de jongens waren enthousiast en ach wat gaf het. Als iedereen het maar naar de zin had.

Een jolige stemming maakte zich van haar meester, na de gebruikelijke drie portjes schoot ze meestal in een soezerige roes en werd haar hele lichaam lekker warm.

De kamer werd snel aan kant gemaakt, bank, stoelen en salontafel werden verschoven zodat er een grote lege ruimte ontstond waarin ze zich goed konden bewegen. Wie eerst?

Bram kreeg haar zondagse zijden shawl voor zijn ogen gebonden en verzekerde de anderen dat hij niets kon zien.

Toch had hij Thea,die zich op haar hurken achter de bank had verstopt, snel te pakken.

Nu was zij aan de beurt, Ton bond de shawl stevig om haar hoofd en hoe ze haar ogen ook draaide, ze zag niks..

‘Ik kom’, riep ze en liep voorzichtig met haar armen voor zich uitgestoken door de kamer.

Voelde ze daar al iets?

‘Ja..ik heb je’ , riep Thea. Dát was snel, ze had nog geen twee meter afgelegd en nu had ze al iemand te pakken.

Die was toch een beetje dom om zich zo openlijk op te stellen.

‘Wie ben je, want nu ben jij ‘m’, zei ze grappend. Maar niemand  gaf antwoord.

Met haar linkerhand wilde ze de blinddoek aftrekken maar plotseling werd haar arm door een sterke hand tegengehouden..,wat was dat ?!

Ook haar andere arm werd vastgepakt en met snelle draaien werden haar polsen met een wollen das aan elkaar vastgebonden.

 ‘Nee jongens, dat is niet leuk, loslaten hoor’, riep Thea.

Plotseling werden haar benen een beetje slap.

‘Kom op, wie doet dat, nu is het mooi geweest..Ton! Ik maak zo nog wat toastjes.’

Het bleef stil.

Daar stond ze blind en machteloos in haar eigen woonkamer, ineens voelde ze een warme adem in haar nek, wie was.. en van wie waren die handen op haar buik en wie stond er ineens achter haar en drukte zich tegen haar billen..

‘ Nee hoor, niet doen’, protesteerde Thea, ‘jongens toe nou’..

Geen reactie.

Een kalme hand klikte de drukknopen van haar nette blouse open en trok de cups van haar BH naar boven.

Haar borsten vielen vrij, zachte warme lippen beroerden haar tepels. ‘Nee hoor, niet doen’, riep Thea met samengeknepen stem.

‘Als je dit doet Ton, dan..ik ben de moeder van je kin..’

Verder kwam ze niet , een tong drong zich tussen haar lippen en begon zachtjes te kronkelen en ondanks zichzelf beantwoordde ze hem heel even door haar mond wat verder open te doen.

Maar was dit Ton wel, die had haar al jaren niet meer zo gekust..

Een hand kroop onder haar rok omhoog en gretige vingers omvatten haar billen..ze probeerde ze af te schudden, maar daardoor kwamen ze juist tussen de rand van haar slip terecht..

Arme Thea, hoe moet dit verder..?

Wordt vervolgd in deel 2, getiteld: ‘Een twee huppakee!’