Nu het voorjaar over gaat in een zinderende zomer hangt de liefde weer in de lucht.
Je kunt het zelfs ruiken als je op het strand ligt. Bikini’s, tankini’s, monokini’s en boerkini’s je hebt heel wat te bekijken.
Dan hebben we ook nog de zwemshorts, de zwemslips, de zwemtanga’s. Die laatste zijn gelukkig uit.
Dat was geen aanwinst voor de liefde tenzij er een goddelijk lijf in zat.
Een oude boom verplaatsen is niet zonder enig risico. Zo ook deze statige oude dame, ons oma.
Al bijna negentig lentes jong moest ze naar een bejaardenhuis. Het woord verzorgingshuis wil ze niet horen, zo oud is ze nog niet. Er moest wel een bezoekschema komen met de vijf generaties die we rijk zijn.
Veel landrotten weten niet dat de scholen meeuwen die met vissersboten meevliegen bestaan uit een vaste populatie. De hyena’s van de lucht zijn monogaam in relatie tot hun boot. Ze vliegen daarbij in een grote cirkel om hun vaste restaurant mee. Vandaag zal de escorte van de Neeltje Jans 1 en 2 uit IJmuiden onbeloond blijven. Vandaag zullen ze bot vangen.
Hoe noem je die foto’s die met zo’n speciale vissenooglens zijn genomen? Het lijkt alsof je in een spiegelende [b]kerstbal[/b] kijkt. Alles staat erop, maar vertekend. Kromgetrokken als een omelet die te lang in de pan heeft gelegen. Een beeld dat me doet denken aan dat oude kinderliedje, over die vrouw, die koeken bakken wou. En het deeg dat wou niet rijzen. De pan viel om, en de koeken waren krom. En de man heet Jan van Gijzen.
Als kleinzoon van de hoofdcodeur der binnenlandse strijdkrachten heb ik natuurlijk een enorme voorsprong.
Mijn grootvader codeerde uitsluitend belangrijke berichten en vond een codeerapparaat uit dat thans de concurrentie met een computer nog aan zou kunnen. Zijn apparaat kon niet alleen coderen, maar ook decoderen zodat een vice versa verkeer mogelijk was. Wanneer dit apparaat eerder was uitgevonden dan hadden wij veel minder soldaten nodig gehad.
