Wayan

Een zondagnamiddag in Bandung

Het liep tegen vier uur en alles was rustig zoals het past op een zondagnamiddag in een stille straat.
Mijn meid Rina hurkte naast de ingang van de keuken. Ze was aan het eten. Met haar rechterhand duwde ze rijst en kip in haar mond.
Rina dacht dat ze ongeveer twintig jaar was. Haar ouders waren haar geboortejaar ook al vergeten. Dat gebeurt dikwijls in de kampung, dorpjes waar twee, soms drie kalenders tegelijk in gebruik zijn. Je hebt de oeroude Javaanse kalender en de Gregoriaanse, en dan nog de moslim jaartelling.

Door Wayan, geleden

Een dag in augustus

Het was zo’n dag in augustus die duizenden Belgen deed zeggen het is toch warm hee, van mij mag het al herfst worden.
En precies die zin had een grote dikke kerel van een jaar of veertig zwetend uitgesproken aan de toog van het bruine cafeetje.
Naast hem zaten drie andere veertigers van dezelfde inkomensgroep, dat was te zien aan hun chique vrijetijdskledij die beter paste in het décor van St Tropez dan in een bruin cafeetje in Antwerpen.

Door Wayan, geleden

Het Oor

[i]Een waar gebeurd verhaal over een Indonesisch meisje met een enorm groot oor.[/i]

Ik was zeventien jaar oud toen de leraar Latijn de betekenis van het woord “vir” uitlegde.
“Een vir,” zei hij, “is een man die de leeftijd van veertig jaar bereikt heeft. Dat was een belangrijke datum in het leven van elke Romein. Een vir had meer privileges dan een knulletje van vijfentwintig.”

Door Wayan, geleden

De koningin van de stenen

[i]Een verhaaltje over mijn buurvrouwtje[/i]

Ratu Batu noem ik haar, de koningin van de stenen, maar in feite heet ze Wayan.
Ze is pas 22, heeft een echtgenoot die 23 is en een dochtertje van drie, en ze werkt samen met haar man in de steenbakkerij tegenover mijn huis.
Steenbakkerij is een groot woord. Ze gieten zand en andere dingen in een gietvorm, kloppen er op, gooien het uit de gietvorm en laten het resultaat drogen onder de tropische zon.

Door Wayan, geleden

Hoofddoek en haren

[i]Een beschouwing over de Indonesische media en hun obsessie met shampoo en haarcremes in een islamitisch land.[/i]

Ik maak mij zorgen over vrouwen die een hoofddoek dragen.
Er komt namelijk te weinig lucht aan hun haren, die al snel hun glans verliezen en gaan verdorren, of erger nog, uitvallen.

Door Wayan, geleden