De muziek wordt ingezet, ‘Domani’ van Andrea Bocelli. Dat begint goed, want als iets mij kan raken, is het de warme stem van Andrea Bocelli. De lichten dimmen en op het podium verschijnt bijna vanuit het niets de ballerina. Ik kijk naar haar en zie dat haar lange haar strak Lees meer…
“Jaaaaaaan, zet die teringherrie eens wat zachter!” Het was de vaste vrijdagavondyell van mijn vader toen ik nog een Jantje was. Snappen deed ik het niet helemaal, want wat was er nu precies mis met mijn muzikale genoegens? Gek als ik in mijn lagere schooljaren was op Mud en The Lees meer…
Hij pakt de schep en begint te graven. Hij heeft er weinig zin in, maar het moet gebeuren. De grond is bikkelhard door het te lang uitblijven van enige regen van betekenis. Het maakt het graven er niet echt makkelijker op. En dan die verstikkende hitte. Het is 30 graden Lees meer…
Stiekem gluur ik even opzij. Ze zit gebogen over haar werk, zoals altijd druk bezig. Haar lange blonde haar valt voorover, zodat ik haar gezicht niet kan zien. Maar zelfs een blik op dat haar bezorgt mij prettige kriebels. Ze is gewoon te leuk. Het blonde haar, de extreem blauwe Lees meer…
Ik zie oranje gevels. Ik zie een oranje menigte, rondhossend in bijpassende kledij, het geluk straalt van hun gezichten. Ik zie mensen met oranje pruiken, T-shirts, petjes, sjaals. Ik zie slingers en vlaggen in de straten. Overal blije gezichten. Trots ook, dat ‘we’ het toch maar even hebben geflikt. In Lees meer…
