‘Ha die Fuck!’ begroet ik het hondje van de visite.
‘Wat zeg je?’ vraagt zijn baasje.
‘Fuck, Fuckie,’ antwoord ik met uiterste krachtsinspanning.
‘Hij heet Puck hoor,’ zegt ze, lichtelijk verontwaardigd.
Ik bedoel er niks vervelends mee. Het is geen stil verwijt vanwege het oversekste gedrag van de Jack Russell. Ik kan alleen de P niet meer zeggen.

Sinds een paar dagen hangt de linker helft van mijn gezicht er maar droevig bij. De andere kant kijkt met een opengesperd oog en hoog opgetrokken wenkbrauw blij verbaasd de wereld in. In de spiegel zie ik een afschrikwekkende karikatuur van mezelf. Een [i] Bellse parese [/i] of halfzijdige aangezichtsverlamming noemt de dokter het. Niets ernstigs, gaat vanzelf weer over, waarschijnlijk een kou gevat of een virus.
Allemaal lief en aardig, maar ik kan mooi de P niet meer zeggen. En dat is knap lastig als het Fasen is, er net een nieuwe Faus is gekozen en je de familiebrunch opent met een fasteitje.
‘Wat voor eitje?’ vraagt mijn dochter.
Je zou er de fee in krijgen.

Lachen is ook een probleem. Mijn linker mondhoek staat chronisch in de chagrijnstand, daar hoef ik niet naar om te kijken, maar mijn rechter schiet omhoog naar mijn oor om daarna door een kramp nauwelijks meer terug te willen. Ik moet met mijn handen alles weer in de ruststand brengen.

Natuurlijk zijn er ook flusfunten. Al mijn rimpels zijn verdwenen! Links zijn ze door de zwaartekracht gladgestreken en rechts worden ze door een vorm van compensatie op geheel natuurlijke wijze gelift. Zo’n mooi glad velletje heb ik al jaren niet meer gehad. Kijk, daar kan ik nou blij van worden.

Intussen begin ik te wennen aan de meewarige of afstandelijke blikken die mensen me toewerpen. De grimassen die ik naar ze trek als ik probeer te glimlachen, maken de interactie nog ingewikkelder, dus dat doe ik maar niet meer. Nooit eerder was ik me zo bewust, dat mensen spiegelen wat je uitstraalt. In dit geval een zweem van boosaardigheid. Ik voel me er ongemakkelijk bij.

Ik zal blij zijn als Fuck weer Puck is, als Fasen en Finksteren op één dag vallen, als mijn rimpels weer hun oorspronkelijke plaats hebben ingenomen, als mijn glimlach de wereld weer een beetje vrolijker maakt en als de Faus weer Pranciscus heet.

Tot die tijd moet ik het doen met wat ik heb:
Geen gezicht.

Categorieën: Diversen

12 reacties

Harrie · 10 april 2013 op 07:52

Frachtig en Penomenaal! :clap: Groetjes, Harrie

SIMBA · 10 april 2013 op 07:57

Wat eng Ma3! Maar wel een leuke column!

Pierken · 10 april 2013 op 09:40

Ja fardon Ma3, maar dit roeft om grafjes.. wat een fokkezooi zeg… Niet bij de fakken flaatsnemen, hoor je!? Stafje voor stafje er weer bovenof komen… Fierken

(Vrij vertaald: Rot voor jou, maar idd, wat een leuke column houden wij hier aan over. Gelukkig duurt deze aandoening maar tijdelijk. Hougoe en rugreg.)

Nachtzuster · 10 april 2013 op 11:24

Die eerste drie zinnen. Gewoonweg hilarisch!! :laugh: Erg leuke column.
Oja, wel veel sterkte met de facialis parese gewensd natuurlijk!

KingArthur · 10 april 2013 op 11:29

Klasse Ma3. Uit al het negatieve positief halen! That’s the spirit en ware schoonheid zit toch van binnen.

TheVoice · 10 april 2013 op 12:51

Kort en krachtig! Erg leuk om te lezen maar natuurlijk wel beterschap gewenst!

Ferrara · 10 april 2013 op 13:34

Vervelende aandoening met humor beschreven.
Waarschuwing van de pleeg in mij: Denk er om dat je oog niet uitdroogt, als je dit niet helemaal goed kunt sluiten.

Ma3anne · 10 april 2013 op 14:15

Sinds ik deze column instuurde, ging het elke dag wat beter. Hij heeft zo lang in de wacht gestaan, dat het nu zo goed als over is. :hammer:

Wonderbaarlijk snel wel. Misschien helpt het, als je blijft lachen? 😉

@Ferrara: lief van je, dat je daaraan denkt. Ik heb druppels voor kunsttranen gekregen en die helpen goed.

Iedereen bedankt voor de aardige, lieve en grappige reacties.

Li · 10 april 2013 op 22:44

Dat lijkt me schrikken zeg! Je hebt het leed met een flinke dosis humor met ons gedeeld. Fijn om te lezen dat het weer neter met je gaat.

Liefs van Li

pally · 10 april 2013 op 23:23

Vinnem helemaal leuk, Ma3! Was wel naar voor je, trouwens! Gelukkig weer beter. Maar als je zo humoristisch met zulke euvels kunt omgaan, red je het wel in het leven…

groet van pally

Fem · 11 april 2013 op 07:56

Wat een geweldig stukje zelfspot!

Wel blij voor je dat je je rimpels weer tellen kan… 😛

Blanchefort · 12 april 2013 op 09:12

Altijd goed om tegenspoed met humor tegemoet te gaan.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder