Ik ga het uitmaken. Tering, hoe vaak heb ik dat al wel niet gedacht sinds ik met Bernadette ben? We zijn nu al een ruime 120 dagen met elkaar en bijna evenzoveel keer heb ik gedacht aan het beëindigen van deze relatie. Toch is denken bij mij compleet wat anders dan doen. Zit hier al voor de tweede achtereenvolgende week compleet alleen in huis en morgen vertrek ik zonder haar voor een vijftiendaagse vakantie. Dan lijkt het me toch vrij logisch dat ze de avond voor vertrek iets van zich laat horen. Het is nu vijf voor half acht en er heeft nog geen deurbel of ringtone geklonken.
Is zij nou echt zo beperkt? Of denkt ze wel over dit soort dingen na, maar durft ze ze niet uit te voeren? Ze zegt tegen al haar vriendinnen dat ze nog nooit zo gek van iemand is geweest, dat ik zo lief ben en bla bla bla, maar dan mag ze dat ook wel wat meer laten zien. Haar gevoelens uitten in liefde richting mij zou niet verkeerd zijn.
Misschien eis ik wel te veel van een vriendin en moet ik het wat simpeler zien. Momenteel heb ik best wel behoefte aan een vriendin. Behoefte in me drukke harteloze leven aan liefde, aanraking, iemand om vast te houden, iemand hebben om om te geven en het idee dat er om mijzelf wordt gegeven. Niet perse om de sex. Misschien moet ik haar eerst wel een keer heel goed nemen voordat ik daar om ga geven of echt naar ga verlangen. Zij vervult mijn behoefte van een vriendin hebben dus wel, zij het echter niet helemaal.
Ook is ze heus wel geïnteresseerd in mij, maar toont dat slecht. Zo leek ze ook niks af te weten van mijn recente slagen. Vier dagen later kwam ze echter aan met een luxe aftershave en de woorden: “Gefeliciteerd lieverd!”
Steek dat flesje maar in je achterste schat, je bent meer dan een halve week te laat, dacht ik
“He wat leuk joh! Hartstikke bedankt. Je bent echt een schat en dit had niet gehoeven hoor!” zei ik. Op deze manier is het ook logisch dat het aanblijft. Ik ben gewoon te lief voor haar en het zit me eigenlijk allemaal wel goed zo.
Vijf over half acht. Nog steeds muisstil. Ik ga maar weer verder met wasjes draaien, stofzuigen, planten water geven e.d. Je moet toch wat als je vriendin niet langskomt en je alleen thuis bent.
(wordt vervolgd)
13 reacties
Farfalla · 11 april 2004 op 09:21
Heel erg begrijpelijk. Maar het moet op een bepaalde manier toch ook leuk zijn met haar? Anders was de keuze niet zo moeilijk geweest om het uit te maken.
viking · 11 april 2004 op 11:30
Je kunt je serieus afvragen waarom je iemand die jouw behoeften niet aanvoelt, niet gewoon dumpt…
Mosje · 11 april 2004 op 11:57
[quote]Steek dat flesje maar in je achterste schat, je bent meer dan een halve week te laat, dacht ik[/quote]Als groot liefhebber van het besnuffelen van achtersten ben ik van mening dat je zulke dingen voortaan gewoon hardop moet zeggen.
R@@F · 11 april 2004 op 12:14
Slam, Bam, Thank you Ma’am
R@@F
Shitonya · 11 april 2004 op 12:43
Het begint wel leuk, lekker om te lezen, en simpele taal, ben benieuwd naar deel 2 🙂
Bakema_NL · 11 april 2004 op 12:58
Wordt vervolgd……………als groot stripliefhebber waar dit 2 bekende woorden zijn, kan ik al niet wachten hoe dit gaat aflopen ondanks dat het geen strip is.
pepe · 11 april 2004 op 13:29
Ik zou haast medelijden krijgen met je 😉
Ik ben benieuwd naar het vervolg, voorlopig zit ik met het beeld van een stofzuigende Leo in mijn hoofd 🙂
Sarakim · 11 april 2004 op 13:57
Ik dacht persoonlijk dat dit soort gevoelens van twijfel en gebrek aan contact toch meer aan vrouwen waren toegeschreven? 🙂
Weer een leuke column van je leo!
Kees Schilder · 11 april 2004 op 16:18
Mag ik het even niet begrijpen? Zoals Viking terecht opmerkt: dumpen die handel.Kom nou even zeg!
deZwarteRidder · 11 april 2004 op 17:35
hmmmm lastig dat adolesente gedoe….. en dan ons inseinen….doe eerst eeens een foto-tje van Berna….dan kaike we verder….
trouwens WAT voor luchje??
luckyleo · 11 april 2004 op 19:57
Wat een reacties 🙂
Aangezien deel 2 er nog aan moet komen, verklap ik nog niks.
Ma3anne · 12 april 2004 op 08:40
Verwachtingen van de ander hebben zonder ze uit te spreken… sja, misschien weet het lieve kind helemaal niet wat je behoeftes zijn. Vooral als jij blij blijft lopen doen en toneel blijft spelen.
Dumpen… ik vind het een rot woord in dit verband. Gewoon eerlijk er over praten kan toch ook? Een vriendin is toch geen wegwerpartikel? Of zie ik het weer allemaal verkeerd en ouderwets?
Kees Schilder · 12 april 2004 op 11:34
Helemaal gelijk Ma3anne.Ik neem mijn woorden terug.