Bernard

“Meneer, ik houd u staande. U fietst op de stoep. Daar krijgt u van mij een bekeuring voor. Mag ik uw legitimatie?” “Nee, agent, u bent dik, u draagt een oorring en uw haar zit in de war. U bent niet gerechtigd, mij te verbaliseren. Waar is trouwens uw pet?” Als ik de Amsterdamse hoofdcommissaris Bernard Welten goed begrijp, hoort dit soort conversaties binnenkort tot de mogelijkheden. Bernard gaat namelijk strenge eisen stellen aan het uiterlijk van zijn mensen. Ik had net een erg prettig gesprek gevoerd met een kandidaat-internetredactrice toen ik in het centrum van Amsterdam een paar agenten zag lopen. Ze keken me verbaasd en onderzoekend aan. Dat is ook niet zo verwonderlijk, want ik lag op dat moment bulderend van de lach over straat te rollen. Ik had net een berichtje gelezen over de eisen die politiebaas Bernard Welten aan het uiterlijk van de Amsterdamse diender gaat stellen. Politiemensen mogen geen zichtbare doorboringen van het lichaam dragen, lang haar is taboe en de pet moet altijd op. Maar de klap op de vuurpeil: te dikke agenten moeten aan de lijn. Echt? Ja. Ik herhaal: te dikke agenten moeten aan de lijn! Ach gut, Bernard toch. Hoe kun je! Oom agent heeft het al zwaar genoeg. Hij verdient het niet, die enorme hoeveelheden spot en hoon die hem dankzij jouw briljante inval ten deel zullen vallen.

Ik zie het al helemaal voor me. Marokkaantje vernielt auto. Agent spreekt hem daar natuurlijk op aan. Hassan: “Zet je pet af, ik wil zien of je scheiding recht zit. Anders praat ik niet met je. Respect man!” Of een stoere agente vat een tasjesdief in de kraag. Krijgt ze als reactie van het toegestroomde publiek te horen dat ze de dader weer moet laten gaan omdat ze lelijke moddervette varkenspoten heeft. Nee echt, Bernard, meesterlijk!

Is het misschien een idee om je aandacht niet op het modebeeld van de Amsterdamse diender te richten, maar serieus iets te doen aan agenten die op veel ergere manieren hun boekje te buiten gaan? Las ik een paar dagen geleden niet iets in de krant over de mislukte politieacties tegen de Hells-Angels omdat een of andere bromsnor die motorrijdersclub van tevoren had ingelicht? Is dát misschien iets waar je wat aan zou moeten doen, Bernard? En wat vindt je baas, Job Cohen, er eigenlijk van? Ik begreep van een bevriende ambtenaar dat de heer Cohen zich een dagje ziek heeft moeten melden.

Ach ja, de nieuwe tijd. De agent in de rol van een piekfijn gemanicuurde ‘Justitieel Servicemedewerker’. Advertenties in de krant: “Onze bon is altijd voor U”. Of op straat: “Wilt u zo vriendelijk zijn even uw polsen te ontbloten? Dan zal ik u met uw welnemen even deze service-handboeien aan doen.” Ja hoor, Bernard. Keep on dreaming.

Maar toch… Maar toch… Ik twijfel of ik nou altijd maar zo negatief moet zijn. Ik zal de heren Welten en Cohen straks even opbellen. Want ik zie een lichtpuntje. Een richtlijn voor de lichaamsomvang van de agent. Ik las in de krant dat in Australië een gedetineerde net zo lang aan het lijnen is gegaan tot hij tussen de tralies door de petoet wist te ontvluchten. Ik pleit voor dunne agenten en dikke boeven. Dat helpt tegen ontsnappingen, en leidt tot een veel duidelijker maatschappij. Dun is agent, dik is boef, dus…