Bloemetjes, kanker, bijtjes en bloemkool

Het verhaal van de bloemetjes en de bijtjes is al honderd keer verteld. Veel kinderen zijn grootgebracht met de gedachten dat ze door de ooievaar zijn ingevlogen of uit de bloemkool zijn opgebloeid, maar zelf geloof ik niet in sprookjes en vertel mijn dochter liever gewoon waar het op staat. Behalve de illusie van Sinterklaas en de kerstman -die hou ik graag in ere zo lang mijn eigen spruitje er nog onbevangen van kan genieten- laat ik haar verder niet in de waan van onwaarheden en fabeltjes. Tot dat dan de vraag komt of mama dood zal gaan. Welke verklaring kan op deze vraag een antwoord geven als ik zelf niet eens weet wat mij te wachten staat? Het liefst zou ik dan even in sprookjes geloven en er aan haar één vertellen maar er zijn weinig sprookjes over kanker die eindigen op: “ze leefde nog lang en gelukkig” dus besluit ik haar eerlijk te antwoorden door te zeggen dat ik het zelf ook niet weet.

[i]“De dokter doet er alles aan om mama beter te maken, de medicijnen die ik nu krijg maken mij dan wel tijdelijk ziek maar helpen mama om langer te leven zodat ik strakjes zo lang mogelijk voor je kan blijven zorgen”
“maar de dokter heeft toch alle ziek uit je lijf weggehaald toen hij je tiet meenam om beter te maken?”
“dat is waar schatje maar de dokter wil ook graag dat ik lang voor je kan blijven zorgen dus neemt hij geen risico”
“wat is risico, mam?”[/i]

Een nieuw onderwerp is aangesneden, nieuwe uitdagingen, nieuwe vragen, nieuwe uitleg. Hoe vertel je een kind van zes hoe het leven in elkaar steekt en wat risico’s zijn? Gered door de bel stel ik het vervolg van mijn verhaal nog even uit, totdat ik ruim een jaar later een nieuw gesprek met haar aanga.

[i]“Na je verjaardag volgend jaar krijgt mama een baby en dan ben je een grote zus”
“wow mama, maar hoe komt die baby dan in je?”[/i]

Weer sta ik met mijn mond vol tanden. Ik weet het antwoord wel en ik had deze vraag wel verwacht maar het valt toch tegen de juiste woorden te vinden. Ik geloofde nooit in sprookjes en heb het verhaal van die bloemetjes eigenlijk nooit helemaal begrepen. Langzaam begint mijn overtuiging te wankelen en begin ik te hopen op een fabelachtig einde, is hier sprake van een bloemkool verhaal?
Sprookjes over kanker kunnen blijkbaar toch eindigen met “ze leefde nog lang en gelukkig” en mijn geloof begintlangzaam terug te keren, althans, mijn geloof in sprookjes dan….