Laatst kwam ik een vrolijke jongeman tegen die op een boerderij woonde. Klaas heette hij. Zo’n typische boeren naam die geen verder commentaar nodig heeft. Wijs mij een Klaas aan en ik wijs zijn bijbehorende boerderij. Mocht hij er niet wonen, dan is het toevallig een poedel die Klaas heet en in een klein flatje is beland bij een blinde vrouw die haar poedel gebruikt als deurmat voor in de strenge winters. Omdat Klaas zijn hoofd mij wel aanstond, besloot ik een dag naar hem toe te gaan. Ik hou van dieren en ik hou van rust, dus dit kon niet anders dan een geweldige dag worden.
Allereerst liet hij mij zijn kamer zien. Op zich geen vreemde zaken te zien, als je de hooivorken aan de muur en opgezette varkens even buiten beschouwing laat. Klaas zijn ex vriendin scheen er ook tussen te hangen, maar die kon ik onmogelijk herkennen. Ik vermoed dat zijn ‘varkenskop’ beschrijving letterlijk bedoeld was. We keken een dierenfilm genaamd ‘Animalfarm’. Hij werd daar zo botergeil van dat hij zijn pootjes onder mijn truitje friemelde. Al snel vond ik een hooivork en stak deze in een gat waar de zon nooit opkomt en dus ook niet meer onder gaat.

Daarna was het tijd voor het middagmaal. In de middag aten Klaas en zijn familie altijd een warme maaltijd, wat inhield dat worst rechtop in de boerenkool stond met een lading jus erom heen. Klaas zusje Klara hield echter niet zo van die groene drab met een worst erin en at daarom haar bordje niet helemaal leeg. Klaas zijn vader Kaas was daar niet positief over te spreken, dus pakte hij zijn dochter vast en traumatiseerde Klara met zijn eigen rechtopstaande worst, inclusief de groene drab. Je moet weten dat drab van je eigen vader nooit een gezonde kleur kan bezitten. Ja, dat boeren gezinsleven is bepaald geen kattenpis. Ik at snel mijn bordje leeg, want Kaas zat mij wel heel verlekkerd aan te kijken.

Daarna haastten we ons naar de stal, want er was een koe bezig met kalveren. Niets is zo mooi als de uitgerekte, bebloedde kut van koe Klaretta die een vlies met kalf eruit gooit zo vlak na de warme maaltijd. Nog mooier is het idee van nieuw, mooi leven. Zoiets liefs en onschuldigs dat vroeg of laat koelbloedig afgemaakt wordt en tussen een doordrenkt broodje, samen met een liter saus en wat sla, zo als BigMac op je bord belandt. Ja, zo gaat het leven nu eenmaal. Eten of gegeten worden. Boerenkool eten of getraumatiseerd worden door Kaas zijn worst (prikkertje erin en ideaal voor elke verjaardag of werkborrel).

Opstaan, werken, televisie, neuken, slapen. Of een gezellig dagje vermaak op een boerderij. Het leven hoeft immers niet saai te zijn.

Categorieën: VC-Shitonya

10 reacties

Mien · 1 februari 2009 op 11:06

Wat een hansworst die Kaas!

Er staat nu ook een foute afbeelding van hem op de voorkant van het Hema-nummer 3 (2 t/m 15 februari 2009 – rechtsboven).

Aparte boerenwijsheid Shitonya.

Het leven van boertjes van buuten gaat niet altijd over rozen.

Wederom knap geschreven.

Mien

Tip:
Boerenspsalm van Felix Timmermans
Het vlaamse boerenleven met waarachtigheid en diepe filosofie beschreven.

Dees · 1 februari 2009 op 12:24

Incest, slacht, verkrachting, met slasaus. Onnavolgbare Shit, kortom 😉

Prlwytskovsky · 1 februari 2009 op 12:40

En een hooiberg? Daar ben je niet in belandt?

maurick · 1 februari 2009 op 20:27

Het idee van je verhaal is goed, maar het komt er niet helemaal uit.

[quote]Al snel vond ik een hooivork en stak deze in een gat waar de zon nooit opkomt en dus ook niet meer onder gaat. [/quote]

Het is mooi dat je zulke zinnen construeert, maar dan moeten ze wel kloppen. Het is natuurlijk echt lariekoek. ‘Niet meer onder gaat’ stelt dat er iets is, wat niet meer onder gaat. Terwijl de regel daarvoor stelt dat de zon nooit opkomt. Een vreemde paradox.

Kees Schilder · 2 februari 2009 op 16:12

Ik vind deze “boer zoekt Shit” wel weer een heel appetijtelijke

Ma3anne · 2 februari 2009 op 19:21

Op een toon van ‘wat is het boerenleven toch heerlijk’ schets je me weer een voorstelling! Waar haal je het vandaan! 😀

Shitonya · 3 februari 2009 op 00:02

Dat heb je helemaal goed Maurikje.. maar als je dergelijke korte verhaaltjes leest, let je dan werkelijk op zulke fouten waar je net op wees? Inhoudelijk gezien kun je wel stellen dat het een fout is, maar het doet mijn inziens niets af aan het verhaal zelf. Ik denk dat weinig mensen die zin zoals jou hebben geanalyseerd. Het is ook niet mijn intentie geweest om zo over elke zin na te denken. Dit keer wilde ik het op een simpel ‘boer zoekt Shit’ verhaaltje houden ter afwisseling. Ene keer doe ik een soort gedicht, andere keer iets serieus, nu een kort amusant verhaaltje..
Je hebt verhalen als zetpillen en verhalen als m&m’s. Dit zag ik als een m&m. Klein, simpel, maar toch wel lekker toen ik het zelf nalas toen ik hem instuurde. Maar evengoed bedankt voor de kritiek. Alles kan immers beter, maar het is niet altijd nodig vind ik. Zo, ik duik zodadelijk maar eens mijn hooiberg in zonder hooi, want dat hooi gaat niet zo goed samen met m’n hooikoorts 😉

Nimrod1979 · 3 februari 2009 op 00:18

Goeie shit! 😉

doemaar88 · 3 februari 2009 op 21:41

Leuk stuk, leest lekker weg!

[quote]Wijs mij een Klaas aan en ik wijs zijn bijbehorende boerderij. [/quote]
😀

arta · 1 maart 2009 op 13:36

😆
Een beetje laat, maar ik lag blauw. Het deed me qua schrijfstijl een beetje denken aan een boek van Paul de Leeuw over een heksje. (ik ben de titel even kwijt)

Geef een reactie

Avatar plaatshouder