Bridget en ik hebben steeds meer gemeen. Op allerlei terreinen kunnen we elkaar vinden. Onze geestverwantschap beperkt zich niet tot de Stichting Meet Kate. We delen met een beetje fantasie ook sexuele voorkeuren. Nou ja, voorkeur is een groot woord. Het gaat meer om dezelfde ervaringen. Ik heb mij ooit door prostituees laten verwennen. Bridget heeft zich voor haar programma Hoe vind ik een vent tot een gigolo gewend. Ze onthulde een en ander tijdens Koffietijd. Daten noemt ze het. Ik zou het niet zo snel een afspraakje noemen, maar ik begrijp haar verbloemend taalgebruik. Prostitutie is dan wel al jaren gelegaliseerd en strikt genomen een normaal beroep, maar wie vertelt gebruik te maken van betaalde sex kan toch nog steeds op meewarige blikken rekenen. Bridget zou prive natuurlijk nooit met een gigolo in zee gaan. Ze kan zich mooi achter haar programma verschuilen.

Ik heb geen enkel smoesje om het goed te praten. Ik heb mijn ervaringen met prostituees tot nog toe dan ook niet aan de grote klok gehangen. Nu ligt dat anders. Als zelfs Bridget het niet laten kan, staat niks me in de weg om er open en bloot voor uit te komen.

Twee keer heb ik van de diensten van een prostituee gebruik gemaakt. Beide ervaringen met surrogaatsex hebben veel van elkaar weg. In het ene geval betaalden m’n dienstmaatjes en de andere keer m’n medereizigers. Beide keren was de lust groter dan de daadkracht. Het vakantiemeisje deed wel meer haar best of was vakkundiger dan haar collega in Nederland.

Hier kwam het niet veel verder dan wat zinloos, weinig om het lijf hebbend, geflikflooi in een schaars verlicht peeskamertje. Nadat ik de vijftig gulden, die het als ik me goed herinner moest kosten, had overhandigd, kleedde ik me uit en ging naast haar op het bed zitten. Het lichtzedige meisje van mijn keuze pakte de zaken snel en routineus aan. Terwijl ik vol verlangen en gretig met haar borsten speelde, ging zij weliswaar voortvarend maar vrij lusteloos aan de slag met het slappe aftreksel van mijn mannelijkheid. Het leidde tot niks en met een bah, je bent dronken wees ze me na amper een stief kwartiertje onverrichte zaken de deur. Ik probeerde nog iets van zoenen maar dat vond ze kennelijk te intiem, want daar deed ze niet aan.

Dan had de vakantiewip meer op het lijf. Al was er ook toen sprake van overmatig alcoholgebruik. Met een ferme klap op de bar gooide ik er op een zeker moment vrij luidruchtig nou wil ik neuken, verdomme, uit. De lust was zo urgent dat ik me wel tot een prostituee moest wenden als ik het verlangen op zo’n korte termijn wilde bevredigen. Zelfs de grootste homme fatale heeft immers tijd nodig om een vrouw het bed in te lullen. Tijd, die ik mij niet gunde die zwoele avond tijdens m’n vakantie in de tropen. Dus er zat niks anders op.

Het duurde even voor ik een meisje wist te strikken met wie ik mee mocht. Het vinden van het liefdesnest van een stief kwartiertje koste ook nog wat tijd. En eenmaal in de schemerige hotelkamer waar het dan allemaal moest gebeuren, bleek dat de zo krachtig uitgesproken wens eigenlijk niet veel meer dan door alcohol ingegeven grootspraak was. Zij beschikte gelukkig over zulke bijzondere vaardigheden dat mijn door overmatig alcoholgebruik vooor apegapen liggende lid zowaar uit zijn roes ontwaakte. Mijn benevelde brein stelde zich in de tussentijd voor dat niet een betaalde kracht maar het meisje van mijn dromen me verwende. Haar vakkundige handwerk deed de rest en zo kreeg de willige geest alsnog de overhand over het onwillige zwellichaam. Nadat die eerste horde was genomen wisten we er met fantasievol kunst en vliegwerk samen nog iets van een hoogtepunt uit te persen.

Alles bij elkaar stellen m’n belevenissen op het gebied van de prostitutie dus weinig voor. Ik ben benieuwd wat Bridget zoal met haar gigolo heeft uitgespookt. Het is de vraag wat we er van te zien krijgen. Dat moeten we maar afwachten. Ik ben wel bang dat het programma inmiddels klaar is. Mijn columns zijn wel eerder openbaar dan Bridget’s zoektocht naar een vriend, maar in feite toch mosterd na de maaltijd. Dat is toch een beetje bevreemdend. Alsof je door de tijd reist.


Frans

Ooit schreef ik voor een regionaal dagblad. Daar hadden ze na 22 jaar genoeg van en nu probeer ik het hier. Na een grote tussenpauze hoop ik de draad weer op te pakken.

5 reacties

WritersBlocq · 11 oktober 2010 op 14:58

Hoi Frans,

Wat een leuk verhaaltje. Ik ken de serie niet en ga ook niet alles teruglezen, maar vind het wel grappig. Toch een paar kleine puntjes van kritiek.

Je hebt blijkbaar de spellingcontrole niet gebruikt, anders was ‘vooor’ je wel opgevallen.
Pas op met spreektaal als “m’n”, dat maakt het zo dagboekjesgehalterig.
Het gebruik van je ‘stief kwartiertje’ vond ik de 1e keer erg leuk in dit verhaal. Lekker dubbelzinnig met dat ‘stief’. Iets verderop zet je het weer neer en dat is jammer.

Als afsluiter wil ik je graag zeggen dat je erg leuke vondsten erin hebt verweven. Ietsje korter en pakkender maakt het voor mij in elk geval een stuk beter.
Groetje, Pauline.

LouisP · 11 oktober 2010 op 16:12

Frans,
de Bridgetten…..’k vind ze leuk om te lezen…
Nog steeds..
gr.
Louis

wamackaij · 11 oktober 2010 op 20:47

Moraal van het verhaal: don’t drink & ride?

sylvia1 · 12 oktober 2010 op 09:35

Ik word toch wel aardig jaloers op je Frans. Niet zozeer op deze ervaringen, maar op je lef om dat allemaal op te schrijven. En dan zo’n laatste alinea, het tijdreizen, alsof jullie in twee parallelle universums leven, mooi verrassend einde.

Frans · 12 oktober 2010 op 16:38

Ik ben blij dat je ze weet te waarderen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder