Burenhulp tijdens vakantietijd

Bijna alle bewoners uit ons straatje op een enkele na zijn met vakantie. Wij gaan pas als iedereen weer terug is. Nu letten wij op en zonodig schuiven we, de post, kranten en reclamefolders door hun brievenbus. Aan de overkant, direct tegenover ons wonen Rina en Wim. Over hun huis hebben wij de ‘totaal controle’, d.w.z. dat we niet alleen de buitentuin en bijbehorende bloemenpotten bewateren, ook binnenshuis en de achtertuin, waar ook veel fleurige en kleurrijke planten staan. En wij verzorgen Minous, de kat, die blijft lekker thuis.

Mijn man en ik gaan naar de overkant onze vrijwillige burentaak te vervullen en om Minous te verzorgen ( mijn man is dol op katten) ik ga meteen wat plantjes zonodig water geven.
“ Heb je de goede sleutel gepakt, lieverd?”
“ Jazeker.”

Met geen mogelijkheid krijg ik de deur open, “ ’t lijkt wel of er iets klem zit!”
“ Laat mij maar proberen, ik ben meer mans.”
Maar hoe mijn man ook rukte, duwde en tilde, de deur bleef potdicht.
“ Je hebt natuurlijk de verkeerde sleutel meegenomen.”
“ Nee hoor, kijk maar op het labeltje, daar staat hun alarmcode op.

“ Hallo buurman, gaat de deur niet open?”vraagt Rijk, een overbuurman , die in zijn voortuin bezig is.
“ Nee,” zegt mijn man, “ er is geen beweging in te krijgen.”
Rijk loopt naar ons toe en zegt, “ zal ik het proberen?” Maar ook hij krijgt met geen mogelijkheid de deur open.
“ Volgens mij hebben ze de knippen op de deur gelaten. Zij zijn natuurlijk door hun garage, zoals altijd, weggegaan!”
“ Jé, wat nu, zo kunnen we er niet in, ” antwoord ik vertwijfeld. “En wat te doen met Minous, wat een toestand!” zegt mijn man.
“ Waar zijn ze met vakantie naar toe?”
“ Naar Turkije, met hun dochter, schoonzoon, en kleinkind.”
“ O,stom zeg, die kun je dus niet bellen?”
“ Nee, ik heb alleen het mobiele 06- nummer, van Wim, voor noodgevallen!”

“ Ik zou dus over het platje kunnen gaan, ik heb een grote ladder, en dan de achterdeur proberen open te maken en/of een ruitje inslaan…?” oppert Rijk. “ Nou, dan moet ik ze wel bellen, dat kunnen we niet zomaar doen, dat moet ik ze vragen Rijk!”
“ Je kunt beter een sms-je schrijven, kost ook niet zoveel.” “ Oh, ja goed idee zeg.”

En ik loop snel naar ons eigen huis en tik vlug een sms-je op mijn mobieltje :
> < Helaas kan er niet in, de knippen zitten op de deur… <>
Op dat moment komt mijn man luid roepend binnen…” niet bellen, niets verzenden, wacht , wacht , Wes is er ( onze naaste buur) en die kan de deur wel openkrijgen…kom vlug…”
Ik ren naar buiten en roep naar Wes, “ nog niet opendoen Wes, ho, ho… het alarm staat aan!”
Maar het kwaad was al geschied, alle toeters en bellen gingen snerpend luid , galmend door de straat… een oorverdovend lawaai!
“ Wat is de code van het alarm ?” vraagt Wes heel kalm.
“ Ogenblik, ja, ik weet het alweer.”
Ik tik het 06- nummer van Rina en Wim in. Fout, dan tik op streepjes, de V-tjes, alle nummers … Ik ben helemaal overstuur ! Het zweet gutst me nu over mijn rug, ik heb het niet meer.
Rijk, mijn man en Wes schreeuwen wat ik moet doen…maar ik hoor helemaal niet wat ze zeggen. En het alarm blijft maar loeien…
“ Zet dat ding toch uit! Wat een kolereherrie!”
“ Ja, hóe dan,” gil ik terug.
“ De nul indrukken, de nul indrukken,” zegt Wes.

Eindelijk doe ik dat ook, het alarm zwijgt…

“ Ja,”zegt Rijk , “ dat is ook zo, dat staat in de gebruiksaanwijzing herinner ik me nu plotseling. Als je per ongeluk ‘fout’ indrukt moet je op de 0 drukken voor herstel, en dan opnieuw je code intikken… zonodig,” voegt hij er aan toe.:-?

wordt vervolgd:

Rim Sartori / 9 augustus ‘04

😕 😳