Cabrio

Mijn moeder is vijfentachtig, woont nog zelfstandig maar schilt geen aardappelen meer. Ook sudderlapjes zult u er niet aantreffen.
Naast moeilijke cryptogrammen oplossen leest ze de Libelle al vijftig jaar en speelt patience. Ze kan goed alleen zijn zegt ze altijd, de buren krijgen een vriendelijk knikje. Twee tortels zitten al geduldig te wachten wanneer ze drie broodkruimels uit haar tafellakentje schudt en weten dat er een boterham voor hen achteraan komt. Voor mijn vrouw en mij is haar huisje een gewaardeerde plasplaats die we tijdens onze fietstochtjes graag inplannen. We wisten al dat ze veel post ontving van allerhande stichtingen voor goede doelen. Ze hield ervan om regelmatig iets over te maken en wij verschilden nogal eens van mening over de definitie van een goed doel.
Zoiets groeit gaande het proces en een ongenuanceerde opmerking van mij had mijn moeders beslissingen nogal beïnvloed;.
‘Als die wijven van die stichtingsdirecteuren weer eens nieuwe cabrio nodig hebben, dan sturen ze jou een folder met een stervend hondje erop’, zoiets vreselijks moet ik gezegd hebben en het werkte averechts.
Dwars als ze was had ze toch weer een bedrag overgemaakt, een van de vele, vreesden wij.

Bijna gedwongen door mijn moeders barmhartige gedrag bestudeerde ik de werkmethode van de stichtingen en kwam tot een verbluffende ontdekking. Deze agressievelingen probeerden gewoon een relatie op te bouwen met onze oudjes!
Naar je zou mogen verwachten ben je na een storting weer een jaar van ze af, alvorens je een nieuwe acceptgiro mag verwachten.
Oude vrouwtjes echter worden geconfronteerd met het tegendeel! Als ze een storting doen ontvangen ze direct weer een mail waarin ze bedankt worden voor de gulle gift. Maar dan is er iets vreselijks gebeurd. De operatiekamer van de dierenkliniek is bijvoorbeeld ingestort of afgebrand en nu kunnen zwerfhondjes niet langer worden behandeld tegen vreselijke aandoeningen.
Medelijdenwekkende foto’s ondersteunen de grote letters van de tekst met het verlossende bericht; als ze 1000 euro zou overmaken dan kan er een nieuwe operatiekamer worden ingericht…Een mislukte poging van ze in dit geval, zo dement was ze nog niet!

De beschrijving hierboven geeft weer hoe de werkmethode is. Daar waar wij zelden mailings ontvangen van goede doelenstichtingen, ontvangen ouderen met een goed pensioen er talloze. Altijd proberen ze een relatie op te bouwen met de senior, die dikwijls wordt opgezadeld met de calamiteiten binnen de stichting waarvoor een nieuwe bijdrage wordt gevraagd.
De kroon spande artsen zonder grenzen nog, geheel grenzeloos vroegen zij mijn moeder maar direct ál haar spaarcenten over te maken. De stichtingen zullen blijven mailen, mijn moeder ontvangt graag post en leest de zorgvuldig geprepareerde teksten en afbeeldingen, haar waardering komt tot uitdrukking in het bedrag dat ze invult op de acceptgiro.

Laatst echter zat mijn moeder een brief te schrijven naar de bewuste stichting van de operatiekamers.
De inhoud van de brief verraste mij bijzonder, vooral die ene zin;
“U heeft uw hand overspeeld, rijd maar een jaartje langer met uw cabrio en maakt u zelf 1000 euro over”.
Potverdrie, dat deed me goed, door mij ingegeven nog wel! Moest ik toch bijna, als toegewijde erfgenaam, nog de strijd gaan aanbinden met agressieve stichtingen!