Carnaval: Festina lente

Ach m’n lieve lieve lieveheersbeestje wat is het leven toch mooi. Altijd ben ik blij je weer te zien. Op je kleine wiebelige beentjes strompel je wat in het bleekgroene gras. Je lijkt wel aangeschoten. Lieve voorbode van de lente wat is er met je aan de hand? Ga je gebukt onder festina lente of heb je misschien te diep in het glaasje gekeken? Nee, wacht, ik weet het. Je hebt natuurlijk de hele nacht gedanst en gefeest. Als een zinnig beest. Op de dansvloer midden in het bos ben je dolgedraaid in een wilde polonaise. Je hebt vast de sier gemaakt in je fleurige rode pakje met zwarte stippen. Vol glans heb je boven de hoofden gezweefd van feestgangers en andere lentegekken. En stoute kever die je bent. Met die ondeugende donkere twinkeloogjes heb je natuurlijk flink gesjanst. Ja, ja, geef het maar toe. Op de kever beschouwd ben je niet voor één kat te vangen.
Ach, festina lente, het is nog zo vroeg. Het feesten, dat gaat door tot ’s avonds laat. Totdat de haan weer heeft gekraaid. Drie dagen lang is het feest in het grote bos en in de stad. En iedereen doet mee. De dennenappels en de rododendron, de jachtopziener en de stroper, de rattenvanger en de boer. Ze hebben allemaal hun beste pakjes aan. Gaan verkleed als Lady Gaga, meester Kwel of misschien wel als Dik Trom. Festina lente is voor iedereen een heel groot feest. De geboorte van een nieuwe lente ziet weer het licht en duwt de donkerte opzij. Iedereen komt weer vanachter de geraniums vandaan. Sterker nog de geraniums gaan zelf volledig uit hun dak. Met hun maffe Latijnse namen vieren zij hun eigen polonaise. Molle, Lucidum, Pusilllum, Dissectum en zelfs Sylvaticum doet wild mee.
De slingers en ballonnen, de maskers en de serpentines, het komt weer allemaal bovendrijven. Het bos, de kamer alles ruikt naar lente, naar schmink, lipstick en haarlak. Een levenslustig leven in geuren en kleuren. Alle kleren komen uit de kast. Mijn lieve, lieve, lieve heersbeestje kijkt het eventjes met argusogen aan. Aan honderd ogen heeft ie niet genoeg die klein reus. Hij denkt alleen nog maar, mijn God alsjeblieft aan mijn lijf, vandaag geen polonaise.