Het sneeuwde en het was koud. Mijn vrouw had in haar kerstpakket een vogelhuisje gekregen. Ik besloot het meteen voor de hongerende vogeltjes op te hangen. Het voederhokje was biologisch afbreekbaar. Dat betekent dat het na een jaar of twee spontaan uit elkaar valt.
Als ik met twee van mijn dochters het restaurant inloop, zie ik dat de meeste tafeltjes bezet zijn. Bij het raam is nog een tafeltje vrij. Terwijl wij een kop koffie bestellen, kijk ik naar buiten. Tegenover het restaurant zie ik wat winkels. Geen wereldschokkend nieuws als je bedenkt dat het een winkelstraat is.
