Met een welluidende stem laat de oudere, gebruinde heer in de trein voortdurend van zich horen. In zijn jonge jaren moet hij een mooie man geweest zijn schat ik. Iemand die wist dat hij mooi was. Maar zijn rimpels en rooddooraderde ogen tonen het verval onder zijn goedverzorgde uiterlijk. En ondanks of juist door zijn superverzorgde uiterlijk en kleding, druipt de ranzigheid van hem af. Het spreekt uit zijn ogen, de manier van kijken en praten.
Ze belde me rond kerst. Eindelijk. Om eerlijk te zijn dacht ik dat ik nooit meer iets van haar zou vernemen. Niet omdat ik dacht dat ik het verbruid had, of dat ze me eigenlijk maar onuitstaanbaar vond, maar vooral omdat ik er vanuit ging dat zij was veranderd en dat die verandering niet langer hand in hand met ons gezamenlijk gedachtengoed kon gaan. Althans, niet in haar belevingswereld. Hoe loyaal ze ook was geweest, het omzetten van mentale knoppen had haar ten slotte nooit veel moeite gekost. Daar kon ik nog wel eens jaloers op zijn.
Mijn dochter van tien wees me erop toen ik gebukt voor haar stond. Bah man je hebt grijze haren bovenop je hoofd!!!!. Een kindergezicht bijna vol afschuw keek mij aan. Ik stamelde wat van “Ja het hoort bij mijn leeftijd, en mooi grijs is niet lelijk. Nou zij vond dus van wel.
Laten we wel wezen, alle vrouwen hebben wel iets aantrekkelijks. Door manier van doen en kleden zijn ze vaak in staat dat positief te benadrukken. Ik persoonlijk kan die inspanningen bijzonder waarderen. In de zomer krijgen ze een extra impuls om hun vrouwelijkheid te etaleren. Borsten en billen komen in beeld, ogen en haren worden bewerkt.
Wie heeft het niet meegemaakt…
Mannen die overlopen van de testosteron.
Of vrouwen… met teveel testosteron.
In ieder geval mensen die gewoon hup hun gevoel achterna gaan, in de vorm van geiligheid of agressie.
