VC-Eddy Kielema

Frisse voorjaarsbries op Ameland (Scritti Politti)

Als de onbekende zanger en componist Paul Julian Strohmeyer in de trein door zijn geboorteland Wales reist, krijgt hij een idee voor een artiestennaam. Bij het zien van het groene landschap bedenkt hij de naam Green Gartside. Zijn interesse voor het socialisme en zijn bewondering voor ‘Tutti frutti’ van Little Richard leiden tot de bandnaam Scritti Politti (politieke geschriften). Uiteenlopende artiesten als Chaka Khan, Miles Davis, Kylie Minogue en Elvis Costello nemen nummers van hem op. Hoewel zijn kapsel in zijn succesjaren lijkt op dat van Lady Di, is zijn muziek volstrekt uniek.

Door Eddy Kielema, geleden

Paasdagen zonder Mattheus Passion

Elk nadeel heeft zijn voordeel, sprak de filosoof Johan Cruyff ooit. Dat geldt voor veel facetten in het leven, maar zeker voor het luisteren naar muziek. In mijn donkerste perioden geniet ik er het meeste van. Op dagen dat ik niet meer wist hoe ik de volgende dag moest halen, maakte muziek van onder meer Sparks, Sweet en Del Shannon grote indruk. Deze acts hebben gemeen dat ze allemaal nummers hebben met hoge, gierende uithalen. Een absolute meester daarin was sopraan [url=http://www.billymackenzie.com]Billy Mackenzie[/url] van [url=http://members.aol.com/associateslyrics/index.htm]Associates[/url].

Door Eddy Kielema, geleden

Gillend van de dansvloer

De in Turkije geboren Dimitri voelde zich als kind van Griekse ouders een buitenbeentje in Frankrijk. Klasgenoten vermaakten zich in de jaren tachtig op straat, maar de man die later bekend zou worden als Dimitri From Paris sloot zich in zijn tienerkamer op met een platenspeler en taperecorder. In die tijd deed ik hetzelfde. Alleen is het mij, in tegenstelling tot Dimitri, nooit gelukt om een strakke discomix te maken. Evenmin volgde uit mijn radiocarrière een succesvol bestaan als dj. Hij is met andere woorden geworden wat ik wilde zijn.

Door Eddy Kielema, geleden

Walrus of love

Rond Valentijnsdag komen er ieder jaar karrenvrachten cd’s uit met softsoul muziek. Vaak val ik halverwege het beluisteren in slaap, maar als ik Barry White hoor, veer ik altijd op. Met zijn zwaarlijvige gestalte ziet hij er niet uit als een verleidelijke casanova, maar massa’s vrouwen waarderen zijn donkere stemgeluid en gladde, sensuele muziek. Maar ook veel mannen, zoals de leden van [url=http://www.flcnyc.com/]Fun Lovin’ Criminals[/url], vinden [url=http://members.chello.nl/p.klein6/]Barry White[/url] ‘allright’. Als ik een liefdevol cd-tje voor mijn vriendinnetje brand, ontbreekt ‘the walrus of love’ nooit.

Door Eddy Kielema, geleden

‘I’m gonna miss you in the morning’

Toen ik op een koude decemberavond afscheid van mijn liefje nam, kwam spontaan ‘I’m gonna miss you in the morning’ van [url=http://www.quincyjonesmusic.com/]Quincy Jones[/url] (en gezongen door Luther Vandross en Patti Austin) in me boven. Bijna iedereen kent Quincy Jones van zijn productiewerk voor Michael Jackson, maar hij is ook de man achter onder meer de MOBO-awards, het tijdschrift Vibe en de hitserie ‘Fresh Prince of Bel Air’ (met Will Smith). Ook was hij de drijvende kracht achter ‘We are the world’, maar dat zouteloze nummer vind ik vooral een smet op zijn blazoen.

Door Eddy Kielema, geleden