Vandaag komt er een einde aan een belangrijk tijdperk. De allerlaatste aflevering van Sonja. Het einde van een bewonderenswaardige carrière. Soms wordt Sonja Barend een tikje ijdeltuiterij verweten. Maar Sonja mag dat van mij. Ze heeft haar sporen dubbel en dwars verdiend. Sonja heeft altijd met kop en schouders boven de meeste van haar collega’s uitgestoken. Moeilijke onderwerpen werden serieus belicht. En een breed scala van gasten kwam aan het woord. Deskundigen, beleidsmakers, maar ook gewoon de man (m/v) in de straat.

Wat heeft Sonja eigenlijk níet gedaan?

Sonja heeft zich nooit laten betalen door gasten om in haar programma te mogen optreden. Sonja heeft, in tegenstelling tot Harry Mens, geen figuren als Geert Schaay voor geld aan zendtijd geholpen. Geert Schaay, die door uitspraken in het programma van Mens de aandelenkoers van een bedrijf wist te manipuleren, zodat hij met de aandelen daarvan flink geld kon verdienen. Nadat Geert bij zijn baas daarvoor was ontslagen, begon Geert vrolijk een blad voor beleggers. Een ideaal middel om opnieuw koersen te kunnen manipuleren. En bij wie mocht Geert zijn blad aanprijzen? Inderdaad: Harry Mens. Geert vult zijn zakken, Harry vult zijn zakken, iedereen tevreden. Aan zulke riooljournalistiek heeft Sonja zich nooit schuldig gemaakt.

Sonja heeft nooit ter wille van de kijkcijfers gasten betaald om in haar programma op te treden. Sonja heeft, in tegenstelling tot Harry Mens, nooit Wijlen De Kale Pederast Fortuyn vele duizenden euro’s betaald om als kijkcijferkanon langs te komen. Sonja heeft nooit de voormalige society-journalist Thomas Lepeltak in haar programma ingehuurd om te schelden op demonstranten met spandoeken met hamers en sikkels. In een programma dat een dag voor de demonstratie al was opgenomen. Maar bij de demonstratie was geen enkel hamer-en-sikkel-spandoek te zien geweest. Aan zulke riooljournalistiek heeft Sonja zich nooit schuldig gemaakt.

Sonja heeft wel schorem uitgenodigd, maar dat dan ook altijd stevig aan de tand gevoeld. Dit in tegenstelling tot Harry Mens, die bij voorbeeld onlangs Flip Dewinter had uitgenodigd, en hem volkomen kritiekloos uitvoerig aan het woord heeft gelaten. Zonder zelfs maar een enkele kritische vraag. Aan zulke riooljournalistiek heeft Sonja zich nooit schuldig gemaakt.

Vandaag keek ik op RTL-7 naar een programma dat wordt gesponsord door NRC-next. Daarin worden journalisten aan het woord gelaten over het nieuws in die krant. Ook Harry Mens kwam aan het woord. Harry vermomd als journalist. Laat me niet lachen… Als ik de NRC was, zou ik de uitzendingen onmiddellijk laten stoppen. Want als kwaliteitskrant moet je niet in zee willen gaan met zulk schorem.

Sonja steekt echt met kop en schouders boven haar collega’s uit. Ze heeft vernieuwende televisie gemaakt. Lastige onderwerpen durven aansnijden. Laten we over Harry Mens verder maar zwijgen. Ander recent afgeserveerd vergelijkingsmateriaal? Catherine Keyl. Bridget Maasland. Of wat dacht u van die zelfingenomen zenuwlijder Andries Knevel? We zullen Sonja nog missen. Heel erg missen…

Categorieën: Media

DriekOplopers

Driek Oplopers is het pseudoniem van veelschrijver Rikus Spithorst. Rikus is actief als voorzitter en woordvoerder van de Maatschappij Voor Beter OV en is hoofdredacteur bij stevigestukkies.nl

11 reacties

Bitchy · 30 december 2006 op 09:20

Ik heb laatst nog een stukje gezien waarin ze een crimineel interviewde wat juist niet zo sterk was. Maar eerlijk is eerlijk ik moest vreselijk lachen toen ze als commentaar gaf, dat ze het meest kritische stukje had laten zien 😉

pally · 30 december 2006 op 09:46

Stuk over hoe onafhankelijk je kunt blijven ook in de media.
Mooie ode aan Sonja, Driek.
En ja ,je zou Driek niet zijn als je niet meteen je afschuw van de ‘Harry Mensen’daar tegenover zet.
UItstekend,
groet Pally

arta · 30 december 2006 op 10:12

Inderdaad, een mooi eerbetoon aan Sonja! Verdiend!
En dat Harry tegelijkertijd wordt neergehaald? Ook verdiend! 🙂
Goed geschreven, Driek!

SIMBA · 30 december 2006 op 10:26

[quote]Sonja steekt echt met kop en schouders boven haar collega’s uit[/quote][quote]We zullen Sonja nog missen. Heel erg missen[/quote]

INderdaad! Een opvolger heeft ze zeker (nog) niet.

Dees · 30 december 2006 op 10:56

Jammer dat je in je ode veel aandacht besteed aan wat ze allemaal niet heeft gedaan. De vergelijking met Mens vind ik ook jammer. Beter zijn dan Mens heeft niets met haar verdienste te maken en eigenlijk verdient ze het niet eens om met hem in 1 adem genoemd te worden. Maar van Sonja ben ik ook fan. Eigen, kritisch en klassenloos interviewend. En nu 1 van de weinige oudere vrouwen op de televisie en straks dus alweer verleden tijd.

Eddy Kielema · 30 december 2006 op 11:15

Ik kan niet langer dan 1 minuut naar Sonja kijken. Wat een verschrikkelijk mens is dat, zeg! Dat drammerige, betweterige, serieuze, humorloze toontje van haar kan ik niet uitstaan. Zo moet tv anno 2006 dus absoluut niet gemaakt worden. Iemand als Matthijs van Nieuwkerk die met groot enthousiasme, zonder vooringenomenheid, zijn gasten benadert is het tegenovergestelde van Sonja en daarom een verademing om naar te kijken. Sonja is heel duidelijk een product van de jaren zeventig waarin zelfbewustheid te vaak doorsloeg naar zelfingenomenheid. Hetzelfde zag je bij Frits Barend die gelukkig al gestopt is.

Iemand als tv-maker vergelijken met Harry Mens levert altijd een positief beeld op. Dat stelt Sonja niet in een beter daglicht. Een gemiste kans als eerbetoon.

Chantalle · 30 december 2006 op 14:15

Ik vond het vroeger best prettig om naar Sonja te kijken. Vanuit die “Rode Hoed” had ze vaak goede onderwerpen en spraakmakende gasten.

Ik heb haar echter niet gemist de laatste tijd en ik zal haar zeker ook niet gaan missen de komende tijd. Ik vind het een beetje vergane glorie en haar strijdvaardigheid ten opzichte van de architectuur in Nederland (omdat haar man toevallig een architect is) vind ik iets te overdreven.

Tijd om achter de geraniums te gaan zitten
dus 😉

DriekOplopers · 30 december 2006 op 16:22

@ Bitchy: inderdaad, er is moed voor nodig om een stukje te laten zien waar je zelf jaren later ook niet trots op was. Sonja durfde dat gewoon aan, zoals we hebben kunnen zien. Kijk, daarin toont ze dus haar klasse!

Ik heb getwijfeld of ik Sonja tekort zou doen door haar te vergelijken met mindere collega’s. Maar alle goede dingen die Sonja heeft gedaan zijn laatstelijk door anderen al breed uitgemeten, dat vond ik dus geen originele invalshoek. Vandaar toch maar deze vorm: Sonja als monument in een steeds armoeiiger, normenloze journaistieke wereld. En ik voelde me gestuurd door het positieve commentaar van een gewaardeerd cx-collega elders! 😉

Driek

Li · 30 december 2006 op 16:49

[quote]Jammer dat je in je ode veel aandacht besteed aan wat ze allemaal niet heeft gedaan. De vergelijking met Mens vind ik ook jammer. Beter zijn dan Mens heeft niets met haar verdienste te maken en eigenlijk verdient ze het niet eens om met hem in 1 adem genoemd te worden. Maar van Sonja ben ik ook fan. Eigen, kritisch en klassenloos interviewend. En nu 1 van de weinige oudere vrouwen op de televisie en straks dus alweer verleden tijd.[/quote]

Scheelt me een hoop typewerk. Ben het hier helemaal mee eens.

Li

Trukie · 30 december 2006 op 20:01

Ik heb er nog een mailtje gestuurd, maar het hielp niet. Ze gaat echt.
Sonja was een kanjer, maar dan in de amusement met een vleugje journalistiek.
Net als Catherine zal ze nog wel wat aan gastoptredens schnabbelen.
Hoewel, Cath was een echte luis in de pels. En die hebben veel meer moeite met lauweren en geraniums.

WritersBlocq · 30 december 2006 op 23:54

Zie Li en Dees, ik had het niet beter kunnen neerzetten. Groetje, Pauline.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder