Dagboek van ellende

De scholen zijn weer begonnen. Ouders zwaaien hun kroost opgelucht gedag en met een flinke bult rugzak verdwijnen ze uit zicht. De inhoud van die rugzakken laat zich gemakkelijk raden. Pasgekafte boeken, een welgevuld etui met gloednieuw schrijfgerei, onbeschreven schriften, iets lekkers voor in de pauze en een spiksplinternieuwe schoolagenda. En die agenda is het aller allerbelangrijkste. Want met de verkeerde schoolagenda kun je lelijk op je beugelbekkie gaan. Het schooljaar is bij voorbaat al verpest als jij een Stripagenda hebt aangeschaft terwijl de ‘Popie Jopies’ van de klas allemaal een Geinagenda uit hun rugzak toveren. Schoolagenda’s zijn er in alle soorten, maten en prijzen. Met hondjes, poesjes en paarden.Van Ajax, Feyenoord of PSV. Met Spongebob, Nijntje, Bert en Ernie en nog veel meer. De goedkoopste kost een handjevol eurocenten en voor de duurdere exemplaren betaal je al gauw een paar tientjes. De schoolagenda-afdeling van de boekenwinkel is een luilekkerland en een tranendal tegelijk. Want je zult net zien dat je kind na wekenlang dubben een agenda heeft uitgekozen die overal is uitverkocht. Een schoolagenda kopen is een heel gedoe. Zo hoorde ik van een moeder dat haar dochter pas aan de agenda wil als bekend is welke er ‘vet’ is. En dat weet ze pas als de school is begonnen.

Dat doet me denken aan de schoolagenda’s van vroeger want toen kenden we dat probleem niet. We kregen een agenda van school en het was streng verboden om een ander exemplaar te gebruiken. Het waren doodsaaie gevallen voorzien van een oerdegelijke kaft. Met spannende advertenties van Camping Gaz, Klarop Drop en de Stichting Hygiene. En met spectaculaire adressen zoals die van de ANWB, Het Voorlichtingsbureau voor de Voeding en Het Gezinsbegrotingsinstituut. Dus leukten wij onze agenda’s hoogstpersoonlijk op. Zelf schreef ik met een dikke zwarte viltstift ‘Dagboek Van Ellende’op de voorkant. Dat stond al stukken vrolijker. Daarna kalkte ik het kaft vol met namen van pophelden zoals; The Golden Earings, The Monkees en The Beach Boys. En met de kreten; blitskikker, hip en te wauws En wel op zo’n manier dat er spiekteksten tussen geschreven konden worden. Ook jatten we elkaars agenda en krabbelden er rare teksten in. Of tekenden hartjes met pijlen en schreven er de naam van de allersloomste sukkel bij. We knipten foto’s uit de Muziek Expres, vouwden die in vieren en plakten die op de maandag, dinsdag en woensdag omdat dit de vervelendste dagen van de week waren. Scheurden muziekteksten uit de popfoto en plakten die op de donderdag, vrijdag en zaterdag. Op de smalle witte randjes die overbleven, konden we nog net ons huiswerk schrijven. Zo ontstond er een agenda die pas aan het eind van het jaar interessant begon te worden.

Ik heb al mijn Dagboeken van Ellende nog bewaard. Maar nu zijn het Bronnen van Vreugde gevuld met dierbare jeugdherinneringen. En dat kostte achteraf geen cent.