Dagboek

Soms heb ik een pagina verscheurd, omdat je niet alles hoeft te begrijpen wat ik opschrijf.
Wat gebeurd is, is gebeurd en als je in mijn hoofd kon kijken is het niet meer dan logisch dat ik soms droom.
Er is hoop, altijd. En daar geloof ik in.

Pak mijn dagboek er eens bij en lees even met mij mee.
Stap heel even in mijn leven en leef even met mij mee.
Een dagboek, met een lach en traan geschreven.
Het is een lange liefdesbrief gebleken.
Lees maar mee.

Wie ik mis haal ik weer terug in mijn woorden.
Wat geweest is vind zijn rust.
Voor de liefdes van mijn leven, schrijf ik de sterren naar beneden.
En ik weet, het zijn allemaal maar woorden, gevangen tussen verlangen en verloren.
Maar het is mijn dagboek.

Vanmorgen heb ik mijn bladzij omgeslagen.
Een nieuwe dag zorgt voor nieuwe verhalen.
En door de jaren heen zie ik mezelf veranderen in mijn woordkeus en in mijn handschrift.
Ik kijk terug naar wat ik het afgelopen halfjaar heb geschreven.
Verhalen met een lach en een traan.
Maar dat er sowieso nog hoop is, dat geloof ik.

De hoop dat jullie snel weer bij mij kunnen zijn.