Dagelijks brood……..

Wandelend over het fietspad wordt ik ingehaald door twee fietsers. Scholieren lijkt me. De rugzak stevig waar je een rugzak verwacht. Iets verderop stoppen ze. De één ontfermt zich over de rugzak van de ander: hij haalt er wat uit en mept het in de berm. Mijn vermoeden wordt bewaarheid als ik op die plek kom: een bundeltje boterhammen, keurig verpakt in een boterhamzakje. Met beleg zoals wij dat kennen: kaas, worst… Ze nemen niet de moeite het zakje er af te doen, zodat vogels of bermgedierte er nog wat aan hebben. Straks zijn ze in het dorp waar ze thuis horen. Moelief heeft met zoveel goede bedoelingen weer het “hammetje” klaar gemaakt en misschien ook nog wel in de rugzak gestopt. Maar ja, de schoolkantine of de snackbar onderweg heeft weer eens gewonnen en dat mag moe niet weten. Vandaar..

In het quick-restaurant – ja, daar komen ouderen ook al val je dan wel op tussen al die jongeren- nestelt zich aan het tafeltje tegenover ons een jong gezinnetje. Pa is naar zijn werk, moe “doet” met haar kids een middagje stad. En daar hoort, uiteraard zou ik bijna zeggen, het neerstrijken in een etablissement als dit bij. Ieder zijn eigen serveerblaadje, met een bordje “voer”. En een grote kartonnen beker cola, ja de “echte” Toch zeker een halve liter ! Wat er op de bordjes ligt ? Ik vermoed patat, want zien kan ik dat niet meer, zoveel sausen zijn er over de piepers uitgeknepen. Op de rand een bergje gezonde voeding: gemengde sla. Met wellust wordt er gegeten, zo niet geschranst. Jazeker, onder de sausen zijn er de franse frietjes (geen Vlaamse palen dus deze keer) en die verdwijnen als sneeuw voor de zon. Weet u al wat ik u ga vertellen ? Inderdaad, het groenvoer blijft onaangeroerd. Moe heeft er nog er nog wel een hapje van op maar haakt ook al snel af. Van enige aansporing de gezonde voeding te nuttigen is geen sprake. Het spul vertrekt en de bordjes met groen vormen een niet te fleurig stilleven op het tafeltje. Iemand van de opruimploeg ontfermt zich er even later over en plompt alles in de afvalbak. Vroeger hoorde je nog wel eens van een spoelbak van een varkensboertje, maar die zijn kennelijk uitgestorven nu biggetjes in grote massa in stallen worden opgefokt voor menselijke consumptie! En dan te weten dat je dat eten ook zonder sla kunt kopen. Toch maar mèt gekocht De wil was er dus wel, maar het moet wel je lippen passeren…..Het is een middagje uit, dat moet gezellig blijven. Moe zwijgt.

Mensen gooien allerlei rommel op straat, afvalbakken of niet. Ik doe daar wel eens iets aan. Pak een blikje op en gooi het in de kliko die een stukje verderop langs de straat staat. Wachtend op de nijvere handen van de vuilophalers achter de blauw-witte Gansewinkels. Duo-bakken is hier het parool. Voorin gft, achterin alle overige afval. Ik open de deksel en zie dat het vat zo goed al leeg is. Weinig “overig” en, ja het is waar, één compleet brood voorin. Heeft iemand die zo met zijn brood om gaat geen diepvries, ook geen vakje daarvoor, in zijn koelkast ?

In een middenklasse hotel gebruiken wij ruimschoots de mogelijkheden welke een ontbijtbuffet biedt. Croissantje, hard broodje, beleg te over, “sjemmetje” yoghurtje, flakes, thee, koffie, sap, het is er allemaal. Een jonge kerel, waarschijnlijk zakelijke gast in het hotel, bedient zich ook rijkelijk van het buffet. Hij stalt het keurig uit voor hem op het tafeltje waar hij alleen zit. Gaat na enige tijd weg. Nog wat halen denk ik. Maar komt niet terug. Na een minuut of tien komt de ontbijtserveerster de tafel afruimen. Gehandschoend pakt ze de “overschotten” en laat die schijnbaar achteloos verdwijnen in de afvalbak onderop haar wagentje: minstens drie “broodproducten” enige plakjes kaas en ham en wat er verder aangeroerd of onaangeroerd van het ontbijt restte…
Dit tafereel verbaast mij en ik attendeer er mijn partner op. “Neem het dan niet als je toch niet gebruikt” zeg ik haar. Ik wordt pissig van dit gedoe en in mijn gedachten druk ik het veel sterker uit dan ik het zeg: “Blijf er dan toch met je klauwen of als je toch niet opvreet!!!!!!!”

De moraal van column deze keer ? Velen kennen de bede “Geef ons heden ons dagelijks brood”. Voor een aantal lieden zou een andere bede zeker meer op zijn plaats zijn. “Leer ons fatsoenlijk met ons dagelijks brood om te gaan”.