Dagje uit.

Het is vakantie, het is slecht weer. Dat lijkt heel erg als je de grote mensen hoort klagen.
Maar het is helemaal niet erg, want nu krijgen wij veel meer aandacht en kunnen veel vaker onze zin doordrijven dan als het zonnig is, dan moeten we gewoon de hele dag buiten spelen.
Mama heeft het helemaal gehad met ons en is daarom heel toegeeflijk. Gisteren vroeg ze of we plannen voor morgen hadden, nou ideeën genoeg!
Wij willen al heel lang graag een keer naar binnenspeeltuin “het Verwende Nest” of speelpark “de Zoete Zeurkous”. Dus nu mama in een ik-weet-niet-meer-wat-ik-met-ze-aanmoet bui is, moeten we ervan profiteren. Enthousiast stellen we de binnenspeeltuin voor. Ze denkt, rekent en beslist binnen vijf minuten. “Ja, een goed idee” zegt ze zuchtend.

Dus nu zitten we in de auto op weg naar “het Verwende Nest”, de regen valt met bakken uit de lucht en er staat een gigantische file. Mama gooit alvast een zak snoep naar de achterbank om het gejengel voor te zijn. We willen een CD met kinderliedjes aan in plaats van Radio 2 en we zingen heel hard “we zijn er bijna”.
Eindelijk zijn we er! Wij zijn hartstikke misselijk en mama barst van de hoofdpijn.

We stormen naar binnen maar staan direct weer in een lange wachtrij met veel van onze collega’s en hun ouders. Mama betaald en dan kan het feest beginnen.
Een Walhalla opent zich voor ons; klimrekken, draaimolens, knutselhoeken, een bioscoop.
Teveel om op te noemen, een geweldige dag ligt voor ons in het verschiet.
Maar eerst mama nog even dumpen in de ouder-crèche want anders loopt ze de hele dag te zuchten en te steunen. Nadat we mama afgeleverd hebben in de koffiecorner, voorzien van koffie én een dik boek kan het feest beginnen.

Rond lunchtijd gaan we mama weer even opzoeken, ze maakt het nog goed en geeft ons geld voor een frietje en wat drinken. Met volle buikjes en weer voldoende energie rennen we de hele middag ongecontroleerd rond, worden vermaakt en hoeven niet na te denken en al zeker niet creatief te zijn. Tegen het eind van de middag zijn we moe, we willen naar huis en wel nu! Mama wordt mee naar buiten gesleurd, richting auto en we onderhandelen er nog een diner van Mc.Donalds bij.

Moe vallen we die avond in slaap en dromen van een vakantie met veel regen, het wordt een nachtmerrie als het weer omslaat in mooi, droog en zonnig. Dan ineens moeten we ons zelf zien te vermaken, dan wil mama dat we tenten bouwen van lakens, picknicken in de tuin en dat dan ook nog eens allemaal lief, samen zonder ruzie.