Elke vrouw zal het proces kennen van liefhebben en loslaten. Je hart en verstand in een gevecht, waar de regisseur van Troy nog wat van kan leren. Geluk, hebben zij die hem ontmoeten rond de 20 en daar de rest van hun leven gelukkig mee zijn. Natuurlijk weet ik ook dat je nooit tussen de muren van een relatie kunt kijken. Zelf gescheiden, van een man waarmee ik voor de buitenwereld een ideaal huwelijk had, weet dat als geen ander. Die man was geen overspelige, alcoholische echtgenoot, maar zo saai, dat ik me in alle bochten wrong om het bestaan aangenaam te maken. Gelukkig zijn daar alle damesbladen en vriendinnen (wat zouden we zijn zonder) om je te helpen en raad te geven om je huwelijk goed te houden. Nou geloof me, ik heb alles geprobeerd om eruit te halen wat erin zat. Goede gesprekken met duidelijke taal, mannen (zo zeggen de dames-EN mannenbladen) hebben duidelijkheid nodig. Dus geen hoofdpijn, maar gewoon zeggen dat je geen zin hebt. Niet chagrijnig zijn in de hoop dat hij gaat vragen of er wat is. Nee, bij thuiskomst meteen zeggen dat je het leuk zou vinden als hij eens onverwachts een bos bloemen of chinees zou meenemen. En dan natuurlijk zelf het goede voorbeeld geven om dat daarna te kunnen gebruiken, “jij vindt het toch ook leuk als ik…”. Nee, aan duidelijkheid geen gebrek, maar op een zeker moment moet je toch gaan inzien dat het meer kost aan energie dan dat het opleverd en moet je overstappen op een andere leverancier. En dan is er dus die levensgrote valkuil! Zolang zonder water ben je kwetsbaar voor iedere man met een gietertje. De aandacht, het onverwachtse, de spanning, zoveel heb je niet nodig na 11 jaar. Alles in je, wat al die jaren verwaarloosd was, wordt gevoed met pokon en je bent verliefd! De roze bril is een feit. Ik heb nooit iets gehad met roze, maar iedereen weet waar je het over hebt. Op de meest onmogelijke tijden en plaatsen probeer je elkaar te zien. Wat een energie heb je daar voor nodig, maar gelukkig maak je genoeg hormonen aan om een hele volksstam te verhuizen. Lang gaat dit goed en begint aan de horizon weer een echte relatie te gloren met een man waar je oud mee wil worden. Ik weet het, net of een LAT-relatie geen echte relatie is, maar helaas ben ik er een van de oude stempel en heb ik gewoon het liefst een man naast me op de bank met z’n voeten op tafel. Nog net geen hand tussen buik en broek met biertje, maar gewoon 1x per maand zonder probleem in je grote witte onderbroek in bed kunnen kruipen. Natuurlijk red ik het prima, als zelfstandig werkende moeder van 3 kinderen. Toch, dames zeg nou zelf, er is toch niets heerlijker om afentoe gewoon vrouw te zijn. “Sorry hoor schat, maar ik snap nog steeds niet hoe je de video moet programmeren”. Wij blij, hij blij. Mannen hebben het al zo moeilijk de laatste jaren met de emotionele ontwikkeling. We moeten ze ook respecteren in hun mannelijkheid. De relatie begint het stadium van samenwonen te naderen, je houd je adem in en….ja hoor, je lief haakt af. De video programmeren ok, maar samen een heel huishouden en dan die witte onderbroek…! Nee, de nieuwe man heeft spontaan last van het moderne fenomeen, bindingsangst. Ligt het aan mij of ligt het gen bindingsangst sluimerend in het DNA van de man opgeslagen? Moeten wij vrouwen niet eens naar Den Haag en een vette subsidie aanvragen voor een wetenschappelijk onderzoek? Ik heb al een proefkonijn!
Categorieën: Liefde
15 reacties
gast · 21 juli 2004 op 13:03
Ergens na het einde begin je volgens mij zelf de draad kwijt te raken. Had het gevoel dat je er wel iets boeiends van wilde maken met een diepliggende gedachte erin verwerkt, maar dat je het maar niet voor elkaar kreeg en toen maar al je brainstorm ideeen erin gestopt hebt.
Oh ja…ooit gehoord van alinea’s? Dat leest makkelijker.
Anneroos · 21 juli 2004 op 15:04
[quote]Zolang zonder water ben je kwetsbaar voor iedere man met een gietertje.[/quote]
Had gedacht nu volgt er een stukje over de mannen en hun perfecte vermogen om feilloos aan te voelen bij wie ze dat water kwijt kunnen en vooral welke weg (de datingsite’s die je in je titel noemt), ze daarvoor bewandelen, met de meeste kans op resultaat.
Heb niet het idee zoals Moustafa dat heeft, dat je ergens de draad bent kwijt geraakt. Volgens mij heb je precies geschreven wat je wilde!
Leuke column!
FrancisM · 21 juli 2004 op 15:38
Ergens na het einde????????????? Waar is dat?
Drie keer maar in een zin gebruiken is ook al niks en al je brainstorm moet zijn: Al je gebrainstorm.
Zeg Moustafa leer effe schrijven jongen.
Bakema_NL · 21 juli 2004 op 17:53
[quote]Ergens na het einde begin je volgens mij zelf de draad kwijt te raken. Had het gevoel dat je er wel iets boeiends van wilde maken met een diepliggende gedachte erin verwerkt, maar dat je het maar niet voor elkaar kreeg en toen maar al je brainstorm ideeen erin gestopt hebt.[/quote]
Tja Mous, iemand die zichzelf zo introduceert als jij, moet toch stevig in zijn gebedsschoentjes staan. Een beetje op onderbuikgevoel spelen en wat stangen daar ben ik wel voor te vinden, maar rücksichtlos zeiken zoals jij doet hoeft dan weer niet, tenzij het nog zinnig is, maar helaas…
Btw, met mijn emotionele ontwikkeling is niks mis al zeg ik het zelf. 🙂
Ma3anne · 21 juli 2004 op 18:26
[quote]Toch, dames zeg nou zelf, er is toch niets heerlijker om afentoe gewoon vrouw te zijn. “Sorry hoor schat, maar ik snap nog steeds niet hoe je de video moet programmeren”. [/quote]
Volgens mij ben je altijd vrouw of nooit (operaties daargelaten, maar die zijn onomkeerbaar toch?). Af en toe vrouw zijn kannie. Lekkere definitie van vrouw zijn geef je in bedekte termen: het afhankelijke domme wezentje spelen. Daar gaan vijftig jaar vrouwen-emancipatie! *zucht*.
Je titel dekt de lading van het verhaal niet, vind ik. Verder een prima column.
Louise · 21 juli 2004 op 19:06
[quote]Ligt het aan mij of ligt het gen bindingsangst sluimerend in het DNA van de man opgeslagen?[/quote]
Geloof me, het ligt allemaal aan die niet samenwerkende hersenhelften van de mannen.
En ook wel een klein beetje aan die grote witte onderbroek 😀
(dat zit toch voor geen meter)
rrobin · 21 juli 2004 op 19:08
Ik sluit me grotendeels aan bij de vorige reacties; ik heb nergens iets gelezen over datingsites.. Emanciptie was iets over gelijke rechten en kansen dacht ik, maar ik kan me vergissen. Het kan natuurlijk net zo hard er over gaan dat afhankelijkheid verkeerd is. Over 50 jaar zijn we er nog niet vrees ik..
@Mousje;
Even grofgebekt, in je eigen taal zodat we elkaar begrijpen. Ooit gehoord van respect? Als je het gezever over alinea’s met tact had gebracht was je rendement hoger geweest. Je bent in elk geval een mooi wandelend reclamebord..
thcisok · 21 juli 2004 op 19:52
bindingsangst is niet typisch mannelijk hoor.
en de video instellen doet mijn vrouw voortaan ook maar zelf.
hahaha 😀
Hans · 21 juli 2004 op 21:02
Het zal wel aan mijn twee niet samenwerkende hersenhelften liggen maar als man kijk je toch altijd anders tegen een relatie aan. Knipoog je dan flirt je = straf. Ga je overal mee naar toe: je controleert = straf. Je bent te veel thuis: saai straf. Wij hebben een akelig leven dat is duidelijk. 😉
Mosje · 21 juli 2004 op 22:27
Beste rrobin, je moet onze nieuwe vriend geen Mousje gaan noemen hoor, dat lijkt wel erg veel op Mosje.
😛
Shitonya · 21 juli 2004 op 23:22
Iets te langdradig voor mijn gevoel, en alinea’s is absoluut een noodzaak. Wat ik krijg altijd braakneigingen van hondenbrokken tekst.
Dus Mosje: bonne appetite 😛
Godspeed · 22 juli 2004 op 14:42
[quote]Die man was geen overspelige, alcoholische echtgenoot, [b]maar zo saai[/b], dat ik me in alle bochten wrong om het bestaan aangenaam te maken.[/quote][quote]Ik weet het, net of een LAT-relatie geen echte relatie is, maar helaas ben ik er een van de oude stempel en heb ik gewoon het liefst [b]een man naast me op de bank met z’n voeten op tafel[/b]. Nog net geen hand tussen buik en broek met biertje, maar gewoon 1x per maand zonder probleem in je grote witte onderbroek in bed kunnen kruipen.[/quote]
Vooral veel damesbladen blijven lezen, en niet te vergeten Mijn Geheim.
Als je dit lang genoeg doet, weet straks helemaal niet meer wat je zelf wil.
Het lijkt wel of jouw man de schuld krijgt, omdat je zelf saai bent.
Het feit dat je al die damesbladen hebt gelezen zegt mij al genoeg.
Zo, dat is eruit.
Ik kan me opwinden over echtscheidingen bij gezinnen met kinderen, waar [b]saai[/b] de scheidingsgrond is.
Tip voor alle vrouwen in dit soort situaties.
Als je te moe bent om te neuken moet je niet de hele dag op de bank zitten met de dames bladen en ’s avonds dan tegen een berg was aankijken, daar moe van worden en dan de man met een paal in bed laten stikken.
Gewoon eens zelf het initiatief nemen, en zult zien dat die saaie man best nog wel valt te leven.
He, wat is er toch met mij aan de hand, ben ergens in deze column zwaar getriggert.
Oeps,
Sorry,
pleuro · 22 juli 2004 op 16:06
Nou nou Godspeed… De meeste mannen zitten naar mijn weten nog niet in het gips en zoals Theo Maassen al zei.. er is maar eentje die het lekkerst kan rukken, en dat ben ik zelf!
momentje · 22 juli 2004 op 18:44
Hallo collumnX-ers,
Allereerst bedankt voor de reacties. Negatief of positief, ik leer van beiden! Inderdaad was de titel hartstikke fout en hoort eigenlijk bij een andere column. Inderdaad is het te lang en moet ik zeker alinea’s gaan gebruiken (helaas zijn er alweer 2 onderweg zonder correctie,vergeef mij!). Leuk is het wel om te lezen dat er nog steeds vrouwen zijn die krampachtig het verschil tussen mannen en vrouwen blijven negeren. Ik “speel” niet ” het domme afhankelijke vrouwtje”, maar geef gewoon toe dat ik iets niet kan!
Ma3anne · 23 juli 2004 op 07:00
[quote]Ik “speel” niet ” het domme afhankelijke vrouwtje”, maar geef gewoon toe dat ik iets niet kan![/quote]
Met deze uitspraak is niets mis. In je column las ik het binnen de context op een andere manier.
Waaruit je concludeert, dat ik krampachtig het verschil tussen mannen en vrouwen negeer, vraag ik me af. Ik neem althans aan, dat je dit schrijft als reactie op mijn reactie.
Ik ben de laatste die zal beweren dat mannen en vrouwen hetzelfde zijn. 😀