Televisie. Het zal ongetwijfeld aan mij liggen, maar ik schakel altijd op de meest genante momenten in.
Weer De Wereld Draait Door, het is vrijdagavond, Hanneke Groenteman heeft óók een boek geschreven.
Als u weg wilt zappen moet u dat vooral nú doen, want het wordt érg. Hanneke is namelijk vroeger dik geweest, heel dik, zó dik dat ze niet meer achter haar presentatiedesk in de Plantage tevoorschijn durfde te komen als er nog publiek in de zaal zat.
Alles wat in haar leven niet lukte, zegt ze, lag aan dat dik zijn. Geen programma’s, geen werk; te dik. Geen mannen in haar leven; te dik.
Zelfs de man die wel in haar leven wilde werd door Hanneke afgewezen omdat ze te dik was.
Heel vervelend, 45 kilo vervelend teveel om precies te zijn.
Toen kwam de operatie, de maagverkleining en toen werd Hanneke weer dunner.
Zó dun dat we haar bijna niet meer herkennen, bijna té dun.
Genoeg zult u zeggen, we weten het nu wel, door naar het volgende onderwerp..
Maaarrr dan hebben we buiten de ziekelijke scoringsdrift van van Nieuwkerk en het stuitende exibitionisme van Hanneke Groenteman gerekend.
‘Lees eens ’n stukje’ , klinkt het vilein.
‘Moet dat..? Vraagt Hanneke retorisch..
‘Ja dat moet.’
En ja hoor.. volgt een beschrijving van haar naakte lijf in de dikke tijd, voor de spiegel en hoe vreselijk en afstotelijk ze zichzelf vond.
‘Maar het volgende stukje sla ik over hoor’, een klein meisjes glimlachje stijgt op uit het gezicht van een 70 jarige publieksgeile rimpelige ex dikkerd.
‘Nee lézen’.. Mathijs is onverbiddelijk.
Dan beschrijft Hanneke hoe ze haar blote billen zelfs met twee handen niet kan omvatten en er uit frustratie zo hard in knijpt dat haar vingers nog lang daarna in het blanke lillende vlees staan.
Mijn hémel, het was al gebeurd voor ik de mute knop in kon drukken en nou zit ik ermee.
Met Hannekes billen bedoel ik, van die witte met putten en kleine adertjes.
Wat is dat toch met mensen en televisie waarom die niet aflatende zelfvernedering , waar is de gepaste gêne en het respect voor jezelf en mij als kijker..
Hoe moet ik ooit nog naar Hanneke Groenteman luisteren laat staan kijken zonder dat ik twee van die enorme vervallen Maagdenburger bollen voor me zie.
Ik doe ‘m weg.
Het is een oude Philips Breedbeeld, met een gereviseerd binnenwerk, schappelijk prijsje, wie wil ‘m hebben ?
21 reacties
Dees · 16 november 2009 op 14:02
Tja dat heb ik nou met van Nieuwkerk’s gezicht.
Ik kijk echt nooit naar DWDD (zie boven), maar deze aflevering heb ik gezien en ik vond haar heel kwetsbaar en niet exhibitionistisch overkomen. Ik was echt ontroerd door juist dat fragiele dat zo zichtbaar was. Door die jarenlange worsteling die in haar gebakken zit, die nog uit al haar porien spreekt. Het vernederende van het dik-zijn, de uitnodiging tot belediging die dat lijkt te uiten voor sommige mensen. En juist dat is ook zo makkelijk…
Dat ze zo’n stukje voorleest voor de verkoop van het boek (waar DWDD immers voor bedoeld is, promotiecampagne) verdient misschien geen schoonheidsprijs voor de makers van DWDD, maar zij verdient wmb wel een schoonheidsprijs. Prachtige vrouw, echte vrouw, dik of dun, met kwabben, putjes en adertjes, of zonder. I don’t care, lang leve Hanneke. Kom maar op met die TV, ik neem hem met Hanneke en al 😉
SIMBA · 16 november 2009 op 14:03
Brrrrr…. 😕
Doe mij in dit geval maar een klein zwart-wit tv’tje.
pally · 16 november 2009 op 15:32
Het is maar wat je gepaste gene noemt, Trawant. Ik vind Hanneke Groenteman een geweldig mens, dik of dun. Slim, breed georienteerd, gevoelig en haar zwakheden niet verbergend, wat sterk maakt.
Ik vind DWDD geen goed programma, dus daar kijk ik nooit naar. Vandaar dat ik ook deze uitzending niet heb gezien en ook niet gemist.
groet van Pally
Anne · 16 november 2009 op 16:03
Niet gezien dat programma, dus het is wel leuk om nu, zowel via dit stukje als via de reacties een bredere kijk te krijgen, alsof ik het nu wél gezien heb. Hanneke Groenteman heb ik altijd kunnen waarderen als intrigererende, oprecht geïnteresseerde interviewster, weliswaar met bepaalde trekjes die achteraf gezien waarschijnlijk juist door dat gehannes met de kilo’s kwam, maar zo hebben we allemaal wel wat. Haar programma de Plantage mocht ik graag zien. Matthijs daarentegen vond ik al niks toen veel mensen nog met hem wegliepen. Wát een creep. Dus tja, mijn sympathie gaat uit naar Hanneke, en haar gehannes 😀
lisa-marie · 16 november 2009 op 18:40
Niet gezien maar dat komt niet omdat ik niet graag naar hanneke groenteman kijk maar naar die Mathijs. Van hem springt echt het glazuur van mijn tanden. Jammer dat hanneke dan toch bij hem gaat zitten, had ze niet moeten doen.
Maar nu ga ik toch het fragment opzoeken want ik ben er wel nieusgierig naar geworden.
Wel op mijn pc want mijn tv hou ik liever 😀
Ma3anne · 16 november 2009 op 19:42
Het is uiteraard van Nieuwkerk zijn werk om mensen dingen te ontfutselen, die ze niet zomaar kwijt willen. Dat heet journalistiek. Goed journalistiek werk dus om Hanneke Groenteman over die drempel te trekken.
Wanneer je dit soort ontboezemingen in een boek schrijft, weet je al, dat je het uit handen hebt gegeven aan je ‘publiek’. Het dan zelf voorlezen op tv vind ik daarom op zich niet vreemd. Wel dapper, omdat je toch kwetsbaarder bent op zo’n tv-moment dan wanneer je enkel stille aanwezige bent als de lezer je boek zelf leest.
Kortom: dat jij rare gedachten hebt bij dit verhaal, laat ik lekker bij jou. Ik vond het mooi en kwetsbaar, oprecht en menselijk.
En hoe het met JOUW billen zit, wil ik niet weten. 😎
trawant · 16 november 2009 op 21:38
@ Alle dames min Simba
Oh jee, ik heb een gevoelig onderwerp geraakt; De hedendaagse tendens om je vooral kwétsbaar op te stellen.
Je mislukkingen, mentale misère en fysieke ongemakken zo breed mogelijk en gelardeerd met de meest onsmakelijke details ten toon spreiden. Het lijkt wel een nationale volkssport te worden.
En dan het liefst via boekjes en media. Iedereen zijn/haar 5 minutes of fame in de publieke ruimte het doet er niet toe met wat. En wij ( ook ik) kijken verlekkerd toe.
Het ergste is nog dat die zogenaamde dapperheid en kwetsbaarheid zoveel voorspelbare sympathie oproept dat de onthuller zeker weet dat zij veilig uit de kast komt. Niemand zal de vinger wijzen, warme complimenten zijn je deel. ‘Dat was vast heel moeilijk voor je..’ Kom nou, de meesten vonden het gewoon héérlijk om in de warme spots te staan.
Waarom word ik gebombardeerd met de intiemste zieleroerselen en lichamelijke gewaarwordingen van mensen die ik nooit zal ontmoeten en waar ik geen woord mee zal wisselen.
Ik heb grote bedenkingen bij zoiets intiems als kwetsbaarheid, wanneer het met miljoenen wordt gedeeld.
Maken we zelf soms te weinig mee dat we plaatsvervangend de billen van Hanneke Groenteman in onze handen willen voelen..?
Ja , er zit een knop op dat ding, natuurlijk, maar daar gaat het in een discussie niet om.
Wat me trouwens ook opvalt is dat stukjes met ‘Wipje’ en ‘Billen’ hier op Column X veel vaker worden aangeklikt.
Ik ga voortaan al mijn verhaaltjes zo noemen, maakt niet uit waar ze over gaan. Ik zal ze nummeren. Volgt; Billen 2… Speciaal voor MA3..! 😀 😀
pally · 16 november 2009 op 22:28
Ja, Trawant, goed gezien: columns met billen, wippen etc.in de titel worden vaak aangeklikt. Maar of dat ook iets over de kwaliteit zegt…
De wat felle reacties roep je waarschijnlijk op omdat je stukje wel behoorlijk kort door de bocht is voor velen(misschien vooral vrouwen).
jij vind intimiteit delen met miljoenen mensen niks, nee?
En echt goede(biografische) boeken/films dan? moeten die maar door een handjevol mensen worden gelezen/bekeken, volgens jou?
In elk geval roep je discussie op, altijd goed en veel lezers ook 😀
groet van Pally
Ma3anne · 16 november 2009 op 22:29
Ik denk, dat een groot deel van de Nederlandse literatuur door de eeuwen heen gebaseerd is op eigen ervaringen en intieme kwetsbaarheden. Dus al die boeken dan maar de deur uit?
Waarom die afkeer om geconfronteerd te worden met iemands kwetsbaarheid, trawant? Moeten we dan allen enkel macho, glitter en glamour uitstralen naar elkaar? Lekker veel oorlog en agressie en daarbij ter afwisseling klatergoud?
Voor mijn gevoel zijn we als mensen in onze kwetsbaarheid dieper verbonden met elkaar.
Ik hoef ook niet dag en nacht overspoeld te worden met alleen maar kwetsbaarheid van anderen op tv. Vooral niet als er een laag vernis van sensatiezucht overheen gelegd is. Daar is volgens mij overigens geen algemene grens voor aan te geven. Ieder zal daar zijn eigen grens in hebben. De jouwe heb je in elk geval goed verwoord.
edit: @pally: zaten we op hetzelfde moment te schrijven? 😀
trawant · 16 november 2009 op 23:01
@ Ma3 en Pally
Natuurlijk draait het in literatuur en film om intimiteit, emotie en karakterontwikkeling. Maar het grote verschil met Emo Tv en boekjes met als eendimensionaal onderwerp ‘van dik naar dun’ is m.i. de
kunstzinnige verwerking van feiten en fictie. De vorm die eraan geven wordt, de stijl waarin het wordt verklankt. De meerwaarde, eventueel uitvergroting waardoor het boven de realiteit wordt uitgetild en een eigen dimensie krijgt. Waardoor je er zelf mee aan het werk kan in je verbeelding en het kan toetsen aan je eigen beleving. Dat geldt vind ik ook voor de biografie
waarin een heel leven dan in context wordt gezet,
En anders wordt het plat, zo van het dorpsplein. Zo van ‘Kijk nou.. wat érrug hè ‘..
Straks vinden we Patricia Paay ( 60 jaar weer alleen en in de Playboy) en Connie Breukhoven ( dramatische scheiding breed uitgemeten) ook moedig omdat ze hun hele hebben en houen op straat gooien en Patty Brard kwetsbaar omdat ze er zo fel op reageert.
Is er nog zoiets als ‘goede smaak’, denk je..of moet álles kunnen..
pally · 16 november 2009 op 23:21
Ja, Ma3 inderdaad op hetzelfde moment 😀
Ma3anne · 16 november 2009 op 23:34
Alleen al van het woord ‘goede smaak’ gaan me de haren overeind staan. Wie bepaalt wat de goede of de verkeerde smaak is?
Ik weet, dat ik van mijn ouders een heel ander referentiekader meekreeg voor mijn ‘smaakontwikkeling’ dan later in mijn leven door scholing en studieomgeving. Door de laatste heb ik me jarenlang toch aardig verknipt gevoeld, omdat ik mijn mening aan normen probeerde aan te passen die me gevoelsmatig eigenlijk boven mijn pet gingen. Maar ik kon in elk geval een aardig mondje meelullen over hoe het allemaal hoorde met die ‘goede smaak’.
En zo vind je dan uiteindelijk je eigen weg en begrijp je, dat over smaak niet te twisten valt.
Dus: als het mij te plat wordt, gaat het boek dicht of de tv uit. En als anderen er plezier aan beleven vind ik dat prima. Als ze mij er maar niet mee lastig vallen.
Kortom: van mij mag heel veel.
Maar nu we het toch over billen hebben: die seks-tv ’s nachts, is dat een kwestie van goede of slechte smaak qua vrouwenbillen volgens jou?
(We gaan proberen minstens de 30 reacties te halen in deze billendiscussie).
KawaSutra · 17 november 2009 op 01:18
Ik ben gek op billen en niemand hoeft zich te schamen over de maatvoering. Over (goede) smaak valt inderdaad niet te twisten. Twisten is ongetwijfeld wel een methode om alles een beetje binnen proporties te houden. 😀
Petje af voor Hanneke!
Anne · 17 november 2009 op 08:10
Weet je Nurkse 😀 Trawant, ik heb het helemaal met je eens over de wijze waarop intieme details en kwatsbaarheid boven het platte uitgetild moeten worden om meerwaarde te verkrijgen enzovoorts. Maar wie zegt dat Hanneke dat niet gelukt is met haar boek? Je zult het eerst moeten lezen om dat werkelijk te weten, afgaan op een kort voorgelezen stukje is te makkelijk om je mening op te baseren. Dusseh, ga je het lezen? Praten we dan verder 😀
Dees · 17 november 2009 op 11:24
Als ik jou zo lees vond je het echt vergelijkbaar met Patty Brard’s nog veel breder uitgemeten klysma van ooit. Maar dat was dit niet. Hanneke Groenteman heeft haar hele leven een kruis met zich meegedragen en heeft zich daar na lang wikken en wegen van ontdaan door een operatie. Haar boek, dat ik overigens ook nog niet gelezen heb, is de laatste afrekening, vermoed ik.
Jezelf overwinnen daar is moed voor nodig en in die zin vind ik haar een heel moedig mens en vind ik het oprecht jammer dat je er zo’n denigrerend stuk over schrijft. Want m.i. is zij juist niet iemand die meegaat in de tendens om je kwetsbaar op te stellen, maar was ze op dat moment kwetsbaar, zoals dat gewicht haar altijd kwetsbaar maakte. En dat raakte mij.
Ik vind het te makkelijk om haar op deze wijze af te zeiken en dan al helemaal met van die argumenten over haar leeftijd en opmerkingen over lillend vet. Dat is pas een tendens, eentje die hardnekkig Nederlands aanwezig is, zeker bij mannelijke columnisten. Vrouwen afzeiken op leeftijd en uiterlijk. Té makkelijk geprobeerd te scoren Trawant, dat vind ik ervan. En ja, ik ben er fel op, want volgens mij verdient zij dit juist zo totaal niet… Je maakt lelijk wat mooi was. Correctie, is.
pally · 17 november 2009 op 17:43
Eigenlijk zou Hanneke onze reacties moeten lezen. Daar zou ze beslist blij van worden. 😀
En goede smaak Trawant? Wiens smaak is dan goede smaak? De jouwe, soms? Of die van veel mannen of zo?Pfff
trawant · 17 november 2009 op 19:01
@ Dees,
Jammer dat ik je zo de gordijnen in jaag en ik snap dat je met mij tegelijk de hele mannelijke columnistiek af wilt rekenen op vrouwonvriendelijke stukjes,
Dat streelt mijn ego, maar ik vind het niet terecht.
Ik heb in eerdere stukjes meen ik blijk gegeven van een vrouwvriendelijker opstelling dan jij suggereert en heb her en der het machismo van de mediaheren ook niet onbesproken gelaten.
Mijn woordkeus hoort bij het uitvergroten van zo’n onderwerp, dat brengt satire nou eenmaal met zich mee en het is de consequentie van de keuze van zo’n onderwerp.
Het irriteert je, maar goed het zet de zaak wel op scherp. Hoewel het in stukjes ook niet zo moet zijn dat de beschrijving ipv het verhaal onderwerp van discussie wordt.
Maar daar gaat het niet om.
Ik wantrouw het snik , kreun en bekentenisgedrag van bekende nederlanders of ze nou Connie Palmen ( de straatscene met Ischa) Mart Smeets, Ria Visser , Paul de Leeuw, Erica Terpstra of Hanneke Groenteman heten.
De Boulevarddames en heren laten we maar even buiten beschouwing, die zijn ‘buiten categorie’. Dat is inderdaad geen vergelijk.
Het riekt mij echt teveel naar verkoopstrategie en exposure de sappigste stukjes en daar dan heel ontdaan bij kijken.
Als het je zo ontroert en verlegen maakt. Doe het dan niet, leer eens nee te zeggen tegen gieren als van Nieuwkerk.
En geef mij één goede reden waarom je dat allemaal met een miljoenenpubliek zou willen delen. Wat maakt dat je denkt dat wij dat willen weten.
Hoe zit dat bij de soort ‘bekende’ mensen.
Het is de megalomane uitvergroting van het individu in dit mediatijdperk, vind ik.
Lijd in stilte zou ik zeggen of met de mensen heel dicht bij je en kom dan herboren uit de strijd.
Maar ik heb haar jarenlang gehoord, gezien en gelezen over haar aankom- en afvalperikelen en wat dat met haar deed en hoe moeilijk dat allemaal was.
En dat ergert me en daar mag ik wat van zeggen, toch ?
@ Pally.. Oh, nu hebben alle mannen het ook weer gedaan wat betreft onze ‘goede smaak’.
Ik ben wel lekker de kop van jut vandaag..( oh nee dat is natuurlijk weer mannelijk slachtoffergedrag 😆 😆 )
Emiliever · 17 november 2009 op 19:23
Nou, dan op de valreep toch nog een reactie van mij. Ik heb niets gezegd tot nu toe, omdat alles wat ik zou willen zeggen al door anderen werd gedaan. Inderdaad, ook ik ben dol op Hanneke en ik vind dat ze het heel goed doet. Haar werk, haar afvallen en nu ook met haar boek. Maar dat terzijde.
Ik zou graag van jouw willen weten, Trawant, of jij Hanneke Groenteman alleen kent van haar afvalperikelen? Uit jouw geschrijf blijkt nergens dat ze in de eerste plaats een groot vakvrouw is, die toevalligerwijze een probleem heeft (oh, nee, had) dat héél veel vrouwen tegenwoordig met zich meetorsen.
Dees · 18 november 2009 op 08:49
Ik zie het een beetje zoals het verschil tussen functioneel naakt en naakt om het naakt. Het verschil tussen seks in een Nederlandse film en in een Spaanse. Of het verschilt tussen titels met tieten en billen erin waarbij de tieten en billen ook daadwerkelijk ergens op slaan (niet letterlijk) en titels waarin tieten en billen alleen gebruikt worden om het aantal hits te vergroten. Ik vind het jammer voor jou dat je het verschil niet ziet. Want werkelijk ik deel je cynisme op dit vlak, alleen was dit nou juist een uitzondering.
Of je vrouwvriendelijk bent weet ik niet, ik zie je niet als vrouwenhater, vind alleen wel dat er een tendens is om vrouwen makkelijk aan te vallen op uiterlijk en leeftijd. Ga maar eens op de gemiddelde geenstijl, fok of weet ik hoe ze allemaal heten kijken.
Ik vind vrouwvriendelijk overigens een kutwoord.
Ga maar na, je zou het echt niet in je hoofd halen om iets negervriendelijk te noemen ofzo. Vrouwvriendelijk klinkt alsof je vooruit dan maar vriendelijk voor vrouwen bent, alsof dat extra moeite kost. En nee Trawant, dit is niet op jou persoonlijk gericht, gewoon een overweging bij dat rare woord.
Ma3anne · 18 november 2009 op 10:06
Nou trawant, je moet in deze discussie toch aardig met je billen bloot. :hammer:
Sterkte vandaag.
Groetjes van Ma3anne (manvriendelijk)
trawant · 18 november 2009 op 11:36
Haal je nooit (!) het ongenoegen van vrouwen op je hals..Want je zult het bezuren..En gelijk krijgen Ho maar!
Ik blijf vandaag diep onder de dekens in mijn nachtponnetje.
Trouwens nu – bijna over de rand van pagina 1- en na de hele discussie en al met al bekeken was het wel- en op de keper beschouwd natuurlijk ook wel een béétje makkelijk scoren.. :oeps:
Iedereen nog boos ?
( trouwens ik vond dat ze er dik beter uitzag, maar daar hoef ik geen reacties meer op 😉