De invloed van de moskee

Sedert de jaren vijftig van de vorige eeuw proberen wij de invloed van de kerk op het
maatschappelijk leven te minimaliseren. Wij zijn onder het kerkelijke juk vandaan
gekropen en kijken totaal anders aan tegen kwesties als homofilie, anti-conceptie,
emancipatie en euthanasie. Subsidie aan de kerk is uitgesloten. Het is dan ook verbazingwekkend dat men in Nederland de Moskee, als equivalent
voor de kerkelijke invloed, alle ruimte biedt om zijn invloed te vergroten. Men subsidieert
de bouw van Moskeeën en moslimorganisaties die gerelateerd zijn aan deze moskeeën.
Of het nu integratie, emancipatie of hulp aan probleemjongeren betreft; de Moskee is
immer aanwezig en bepaalt de regels. Dit alles onder het wakend oog van de progessieve
partijen. Kritiek op deze handelswijze wordt niet geduld. Sterker nog, kritikasters worden
weggezet als querulanten die een diepe kloof in de maatschappelijke cohesie veroorzaken.
Het vreemde aan alles is dat de progessieve partijen van doorslaggevende betekenis zijn
geweest voor de tanende invloed van de Kerk en heden ten dage van doorslaggevende
betekenis zijn voor de toenemende macht van de Moskee. Waarom?
Gunt men de Moslim zijn emancipatie niet? Heeft de Moskee sluipenderwijs zijn macht
vergroot binnen de progessieve partijen? Of is men verblind geraakt door het enorme kiezers-
potentieel?
Ik durf de stelling aan dat de houding van de progessieve partijen in deze kwestie uiteindelijk
zal leiden tot een grotere splijtzwam in onze maatschappij dan de houding van kritische
schreeuwlelijken als Wilders. Sterker nog, het zijn juist mensen als Wilders die groepen
nader tot elkaar brengt.
Als laatste wil ik opmerken dat de Moskee dezelfde funktie als de Kerk zou moeten vervullen
binnen onze maatschappij, nl.die van zingeving en niet als machtsfaktor. Kerk en Staat zijn
immers strikt gescheiden.