De Kleine Blonde Zelfmoord

Hoe kan iemand die ogenschijnlijk alles heeft zo diep ongelukkig zijn dat hij een einde aan zijn leven maakt? Antonie stond niet bepaald achteraan in de rij toen de looks, brains and balls werden uitgedeeld. Een veelzijdige jongen met lef, knap om te zien en knap in wat hij deed. Een schoolvoorbeeld van iemand die erin slaagde om van zijn hobby’s zijn beroep te maken. Trouwde een mooie, liefdevolle vrouw met wie hij twee prachtige kinderen maakte. Werd omringd door getalenteerde collega’s en sympathieke vrienden.
Was dat alles dan niet genoeg? Kon hij niet waarderen wat hij had? Hield hij zelf niet van de mensen die zielsveel van hem hielden? Was hij eigenlijk een egoïstische klootzak?

Nee. Antonie leed aan een ernstige ziekte waardoor de slechte tijden altijd weer de goede tijden overheersten. Niet te verwarren met even niet zo lekker in je vel zitten. Niet te vatten voor mensen die het zelf niet ervaren (hebben). Antonie voelde zich naar eigen zeggen soms een levende dode en begreep er zelf ook niets van. Hij schaamde zich kapot voor zijn ogenschijnlijke ondankbaarheid.

Depressiviteit is een sluipmoordenaar die zijn wanhopige slachtoffer langzaam maar zeker in een totaal isolement drijft. De weinige echte vrienden die overblijven, moeten op een gegeven moment machteloos toekijken vanaf de zijlijn hoe hun hero buitenspel wordt gezet. Voor de partner is het een uitputtingsslag. Er wordt een haast bovenmenselijke hoeveelheid liefde en geduld van hem of haar gevraagd binnen een relatie die totaal uit balans is geraakt.
Echte liefde overwint alles, maar is niet bestand tegen een zelfmoordaanslag.

Bij blond en zelfmoord moet ik ook denken aan een andere bekende Nederlander. Ook hij geniet veel bewondering voor zijn acteertalent. Ook hij lijdt aan een ernstige ziekte waardoor hij in een isolement geraakt. En ook bij hem overheersen negatieve gevoelens die uiteindelijk kunnen leiden tot zelfmoord. Echte vrienden heeft hij niet. Vijanden daarentegen genoeg en die blijven zeker niet toekijken vanaf de zijlijn. Ze zullen zonder enige wroeging de bal in eigen doel schieten omdat ze hun tegenstander de eer niet gunnen. Het is maar wat je extreem noemt.

Islamofobie is een gevaarlijke en besmettelijke ziekte. Maar geen reden om iemand voor de rechter te dagen. Een partijdige rechter zonder twijfel. Hoezo schijn? Het lijkt mij overduidelijk aan wiens kant een rechter met de achternaam Moors staat in een zaak die handelt over de islam. En wat te denken van die zwarte tuniek, die verdacht veel weg heeft van een boerka? Je kunt er heel onopvallend voldoende explosieven onder verstoppen om de hele rechtbank in één klap weg te vagen.

Ik begrijp de angst en woede van Geert dus wel. Er wordt hem onrecht aangedaan. In Nederland mag je namelijk ongestraft zeggen dat je de islam een achterlijke godsdienst vindt. Vind ik ook. Vrijheid van meningsuiting sluit geen onderwerpen uit. Zelfs het recht om te beledigen is daarbij inbegrepen. En die homofobe imam – homo’s moeten met hun hoofd naar beneden van een hoog gebouw worden gegooid – heb ik ook nooit in de rechtszaal gezien. Waarom Geert dan wel? Als hij wordt veroordeeld dan kunnen alle cabaretiers en columnisten beter massaal onderduiken.

Ik durf overigens nog wel een stap verder te gaan. Ik vind alle godsdiensten achterlijk. Daarom begrijp ik niet waarom Geert nu zelf als de nieuwe Messias de wereld rondreist. In een poging om een nieuwe jihaat te ontketenen tegen de kopvoddengelovigen. Er zijn er voor minder ritueel geslacht. Wat voor gruwelijk einde staat hem dan te wachten? Levend vermalen worden tot een halalburger? Het lijkt zijn uitdrukkelijke wens om te sterven als martelaar. En dat is in zekere zin ook zelfmoord.