Jaren geleden gingen mijn vrouw en ik voor een vakantie, naar het toen nog verenigde Joegoslavië. Vanuit onze standplaats Dubrovnik, maakten we verschillende excursies.

Zo kwamen we ook in Cetinje terecht, eens de hoofdstad van het vroegere Montenegro. En daar bezochten we het antieke paleis van koning Nicolaï, de laatste soevereine vorst van Montenegro. Hierna wandelden nog even door de stad, dronken een kopje koffie in een cafeetje, en liepen terug naar de parkeerplaats waar onze bus stond.

Onderweg voelden we hoe we door iemand op de hielen werden gezeten. Een kerel liep ons irritant achter op de hakken. We maakten plaats, om hem te laten passeren. Dat deed hij, een vent met nors smoelwerk. Even verderop, bij de ingang van het park waarin de parkeerplaats lag, bleef de kwibus staan. Wachtend, spelend met een mes! Mijn vrouw en ik keken elkaar aan, en maakten rechtsomkeert. De man kwam ons achterna, met het mes in zijn hand. Wij begonnen harder te lopen, de knakker zette een sprint in. We renden via een omweg naar de bus. Overal liepen mensen, maar die gast bleef ons achtervolgen! Hij had het duidelijk op mijn vrouw begrepen, misschien vanwege haar rode haar? Bij de bus aangekomen, waarschuwden we de lokale reisleidster. Die duwde mijn vrouw zonder verdere plichtplegingen de bus in, en stelde zich kordaat op tegenover onze belager. De mafkees was door het dolle heen, en bleef maar rond de bus spoken. In de bus heerste enige reuring onder onze medereizigers vanwege het gedrag van die duidelijk verwarde gast. Totdat de bus begon te rijden, bleef de vent rondjes om de bus draaien. Opgelucht waren we, toen we met de bus de parkeerplaats verlieten. Hallelujah! En helaas, pindakaas, voor de messentrekker van Cetinje.

Kort na ons bezoek aan Joegoslavië brak de pleuris uit. Een burgeroorlog veranderde het land voorgoed.

 

 


G.van Stipdonk

Gerard van Stipdonk. Mijn motto: Wie schrijft die blijft.

6 reacties

Arta · 4 augustus 2018 op 15:13

Wát een verhaal!
Je hebt de OvdM leuk uitgewerkt,zeg!

    G.van Stipdonk · 5 augustus 2018 op 14:21

    Dankjewel. De opdracht kwam ook krek op tijd. Was al met het verhaaltje bezig. Pindakaas er in, en klaar is Kees!

Nummer 22 · 5 augustus 2018 op 09:45

Tjesus zeg! Wat een story.. mooi opgepakt OvdM en…. dat rode haar is dat nu nog stteds rood??

G.van Stipdonk · 5 augustus 2018 op 14:23

Jawel, nog steeds. Maar sinds dit incident draagt ze wel altijd een mes bij zich zoals Rambo in ‘First blood.”

Mien · 6 augustus 2018 op 17:42

Poeh, poeh. Voor hetzelfde geld was de derde wereldoorlog uitgebroken. We zijn er nog goed mee weggekomen. Is de vrouw nu uiteindelijk gegrepen of gemunt? Hoe dan ook. Knap de opdracht volbracht.

G.van Stipdonk · 6 augustus 2018 op 19:18

Inderdaad, daar zijn we nog goed weggekomen. Maar het is dan ook al weer lang geleden. Dankjewel voor het reageren op deze eerste OvdM augustus.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder