De (on)gewenste dood van een dictator

De laatste wens van de ter dood veroordeelde Iraakse oud-president Saddam Hussein, in reactie op zijn doodvonnis, was om eervol te sterven als militair voor een vuurpeloton. In zijn beleving was de galg de straf voor ordinaire criminelen, maar in plaats van een kogel kreeg de Iraakse oud-dictator honend de strop van zijn gemaskerde beulen. Wat die ochtend een sobere plechtigheid had moeten worden, is geëindigd in een bizar schouwspel blijkt een dag later na de executie. De dag erna komen namelijk nieuwe beelden van de executie vrij op internet. De hoofdrolspeler in het Sjiitische dramatheater is een goedgeklede, onschuldig en sympathiek ogende oude man. Een opafiguur die schaamteloos wordt bespot en beschimpt op zijn allerlaatste reis. Juist die man heeft een rustige en waardige indruk op mijn netvliezen achtergelaten, maar zijn fatsoensvreemde beulen maakten een opvallend barbaarse indruk. De bij de Amerikanen in ongenade geraakte despoot van Irak, de man die een kwart eeuw met ijzeren hand over Irak regeerde, de gevreesde slager van Bagdad, is zaterdag een week geleden vier uur Nederlandse tijd geëxecuteerd.

Dat op de dag dat Abraham een mes op de keel van zijn zoon drukte om een offer te brengen aan God, maar het mes niet wilde snijden in het zachte vlees. God het leven van zijn zoon spaarde en hem in plaats daarvan een ram schonk als offerdier. Die dag wordt jaarlijks gevierd door moslims over de hele wereld als het offerfeest en valt vaak samen met de laatste dag(en) van de bedevaart naar Mekka, de geboortestad van de profeet Mohammed. Uitgerekend op zo’n belangrijke religieuze dag voor de soennieten hebben de sympathisanten van de anti-Amerikaanse geestelijke Muqtada Al-Sadr Saddam Hussein geofferd als een lam.

De Iraakse premier Al-Maliki vond het kennelijk nodig als nieuwe puppet van de Verenigde Staten om zijn loyaliteit te bewijzen aan president George W. Bush en de achterban van de radicale Muqtada Al-Sadr . Het is geen toeval dat die idioot van een Bush de executie van Saddam Hussein een mijlpaal op weg naar democratie noemt. Dat Bush een week later met een ander verhaal naar buiten komt dat de executie waardiger had gemoeten, is dom politiek gekrakeel.

Saddam Hussein had de dood van vele honderdduizenden mensen op zijn geweten en hij verdiende drie keer levenslang, maar hij verdiende geen doodstraf. Ieder schaap wordt opgehangen aan zijn eigen poten, maar de snelheid waarmee Saddam Hussein is opgehangen is karakteristiek voor een politiek schijnproces als dat van Saddam Hussein. De angst dat Saddam Hussein zou praten en met belastende infomatie zou komen tegen een aantal beschaafde Westerse landen heeft Saddam Hussein pas echt de das omgedaan.

Als Hussein de kans had gekregen om te praten dan had hij kunnen vertellen dat de Amerikaanse CIA hem aan de macht heeft geholpen. Rumsfeld een goede vriend was, maar later een van de architecten van de Irak-oorlog werd en een van Saddam Hussein’s grootste vijanden. Wat denkt u van de Nederlandse Frans van Anraat. De man die het gifgas leverde en onderdak kreeg in een safehouse van de toenmalige BVD. Saddam Hussein genoot nog volop de steun van de VS in zijn oorlog tegen Iran.

Is het alleen de schuld van Saddam Hussein dat er vele duizenden doden zijn gevallen en de oorlog tegen Iran maar liefst acht jaar heeft geduurd? De Verenigde Staten leverden in het diepste geheim wapens aan Iran via Israël (zgn. Irangate schandaal) en tegelijkertijd werd Irak bewapend en aangemoedigd om de oorlog te beginnen tegen de ayatollahs met steun van het Westen. Toen Saddam Hussein het Koerdische dorpje Halabja liet bestoken met gifgas was hij nog steeds een bondgenoot van de Amerikanen, maar na de inval in Koeweit is hem die steun pas ontzegd.

Saddam Hussein werd van een goede bondgenoot een nummer 1 vijand omdat hij de olieindustrie in Irak wilde nationaliseren en de Westerse oliebelangen in gevaar bracht met zijn inval. Hadden de VS na de Eerste Golfoorlog niet kunnen weten dat Saddam Hussein een eventuele opstand keihard zou neerslaan? De Amerikaanse troepen waren notabene getuigen van de represailles van Saddam Hussein. Tien jaar lang heeft Saddam Hussein zijn gang kunnen gaan.

Saddam Hussein, die opgroeide zonder de liefde van zijn vader, en zich op jonge leeftijd al redelijk barbaars gedroeg en op zijn zeventiende al zijn eerste moord beging, had nooit aan de macht mogen komen. Maar het kwam de CIA maar al te goed uit dat uitgerekend zo’n machtsgeile man de VS-belangen zou behartigen. Het is een onbevredigend en onrechtvaardig gevoel dat Saddam Hussein, afgezien dat hij inderdaad een barbaar was en een mensonwaardig bestaan heeft geleid, is geëindigd aan de galg als de zoveelste dode puppet van de Verenigde Staten.

Het is tekenend voor de werkwijze van de Amerikaanse CIA. Een organisatie met 25.000 medewerkers en een geschat budget van 5 miljard Amerikaanse dollar. Een organisatie die er niet voor terugdeinst om democratisch gekozen regeringen ten val te brengen. Zoals nu de val van de democratisch gekozen Hamas wordt voorbereid in de bezette Palestijnse gebieden. Uit meerdere casussen blijkt dat de CIA, ’s wereldst machtigste veiligheidsdienst, een VS-gehoorzame marionet aan de macht brengt. Als de rol van de marionet is uitgespeeld (lees de melkkoe is uitgemolken) of begint dwars te liggen wordt zijn verleden tegen hem gebruikt.

Saddam Hussein was uiteraard chantabel en alle figuren die de CIA aan de macht brengt zijn gekozen omdat ze juist chantabel zijn. Dat is een onderdeel van de strategie. Het is het bekende spel van de gesubsidieerde staatsterroristen die opereren onder uw en mijn vlag van vrijheid en democratie. Dat is mijns inziens ook een barbaarse daad. Niet meer en niet minder dan de misdaden die Saddam Hussein heeft gepleegd tegen zijn volk. De CIA blijft echter altijd buiten schot. Op het internet circuleert een film ‘the secrets of the CIA’. Een productie van de Engelse zender Sky Two.

In de geheimen van de CIA worden een reeks verrassende onthullingen gedaan over de werkwijze van de CIA. U krijgt inzicht in de verschillende geheime operaties waar de CIA bij betrokken is geweest over de Amerikaanse grenzen. De machtspolitiek van de CIA achter de schermen bij internationaal politieke ontwikkelingen, bijvoorbeeld in Iran, zal u doen verbazen. De film gaat over de samenwerking van de CIA met oorlogsmisdadigers en nazi’s in ruil voor bescherming tegen minder of geen strafvervolging tot aan de val van de democratisch gekozen Mossadeq in Iran.

De aanstelling van dictator Pinochet en de moord op Salvador Allende in Chili. De steun van de CIA aan Saddam Hussein en nog veel meer. Wie Saddam Hussein barbaars noemt, en daar twijfel ik zelf ook geen moment aan, moet ook bedacht zijn op de rol van de Amerikaanse veiligheidsdienst toen de man in het zadel werd geholpen. De executie van Saddam Hussein is de doodsteek geweest om van een tot op het bot verdeeld Irak, bestaande uit drie facties met drie verschillende politieke agenda’s, weer een land te maken.

Bush, die zelf met zijn paranoïde leugens over massavernietigingswapens drieduizend Amerikaanse soldaten de dood heeft ingejaagd in Irak en daarmee meer slachtoffers heeft gemaakt en op zijn geweten heeft dan de slachtoffers, die zijn gevallen bij de aanslagen van 11 september, zou ook de strop moeten krijgen. Dan zwijg ik nog over de half miljoen doden onder de Iraakse en Aghaanse burgerbevolking. Op zichzelf kijkend naar de aantallen zijn er genoeg Westerse politici die eveneens de strop verdienen.

Evenals de Israëlische premier Olmert, die met de luchtaanvallen op Libanon duizend onschuldige burgers heeft vermoord. Saddam Hussein had een onbetwiste reputatie als het ging om het verwoesten van onschuldige mensenlevens, maar zijn politieke rol was al uitgespeeld. Het is belangrijk om te vermelden dat Saddam Hussein ter dood is veroordeeld voor de zaak-Dujail. Na een mislukte aanslag op zijn leven liet Saddam Hussein zijn soldaten 143 inwoners oppakken, martelen en executeren, puur uit sentimenten van wraak. De bloedige onderdrukking van de opstand na de Eerste Golfoorlog en de gifgasaanval op het Koerdische Halabja daar is de man dus niet voor veroordeeld.

Van een eerlijk proces kan er derhalve geen sprake geweest zijn. Zijn verdediging heeft onder zeer moeilijke omstandigheden het proces moeten voorbereiden. Veel van zijn advocaten hebben het proces niet gehaald. De invloed en de rol van Westerse politici alsmede de rol van de Amerikaanse CIA. Die kant van de zaak is nooit goed onderzocht, belicht en bekend gemaakt aan het grote publiek. Saddam Hussein was een dead puppet on a string. Zijn plaats is nu vervangen door nieuwe VS-gehoorzame politici als Al-Maliki en de Koerdische Talabani.

Dat plaatst de executie van Saddam Hussein in een ander daglicht. Natuurlijk zal de euforie overheersen in Irak maar het moment van timing is bijzonder slecht voor de mensen die op zoek zijn naar waarheidsvinding. Saddam Hussein kreeg sigaren van zijn grote vriend uit Cuba. Hij spaarde goud en wapens. Hij bezat meer dan twintig paleizen. Hij heeft als koning geleefd toen zijn volk honger leed door de VN-embargo’s. Saddam Hussein was een beest, hij noemde zich de dienaar van God, net als Bush, hij wilde de grote leider zijn van de Arabische natie.

Saddam Hussein verdiende straf en kreeg straf, maar als het recht consequent wordt toegepast en het recht moet altijd zegevieren dan verdienen Bush, Rumsfeld, Cheney, Rice en al die andere pathologische leugenaars die de jonge levens van Amerikaanse soldaten en die van onschuldige Irakezen hebben opgeofferd aan hun eigen veelal economische leugens, op zijn minst levenslang in een koude isoleercel ergens in Scheveningen.

Aanbevelingen:
http://video.google.nl/videoplay?docid=-2562011283313707032&q=secrets+of+the+cia