“De jeugd van tegenwoordig…”, verzucht een oudere dame aan de kassa. “Die zijn ook hondsbrutaal tegenwoordig!” Ik kijk deze mevrouw geschokt en met open mond aan. Bij wijze van, want zij merkt mij niet eens meer op. Deze vrouw is blijkbaar vergeten dat ze een half minuutje geleden mij hardhandig opzij duwde en me een allerminst vriendelijke blik gunde. Ik had het niet eens hoeven te probéren het voordringen tegen te houden aangezien sommige ouderen van tegenwoordig nog mooiere schwalbes kunnen maken dan Arjen Robben. Had ik wél iets tegen het voordringen gedaan had deze zin uit mevrouw haar mond gerold: “Zag u wat zij daar deed mevrouw?! Het is toch werkelijk ongelofelijk!”
Ik ontken niet dat er geen jeugdige spelers in het leven zijn die zich niet aan de richtlijnen van “fair play” houden. Voor sommige jongeren is het begrip “normen en waarden” even onbekend als de huidige situatie in Afghanistan. Maar laten we alsjeblieft niet vergeten dat er ook nog genoeg móóie appels tussen de rotte appels liggen.
“Och, meid, pak aan!” De oude dame wapperde met haar rimpelige hand waar in briefje van tien in geklemd zat. Ik had zojuist haar boodschappen de dijk opgesjouwd. Opnieuw keek ik met open mond een oudere dame aan. Dit maal werd ik wèl opgemerkt. “Mevrouw, zelf zou ik later ook zo behandeld willen worden. Ik vind dit vanzelfsprekend.” Ze gaf me in een kneepje in mijn wang en zei dat ik een goed jong was. “Een pepermuntje dan?” Ze glimlachte, ik glimlachte terug. “Vooruit dan, en ik wens u een prettige dag toe!” Tevreden nam ik een pepermuntje aan.
Categorieën: Algemeen
6 reacties
arta · 7 juli 2007 op 17:16
[quote] Maar laten we alsjeblieft niet vergeten dat er ook nog genoeg móóie appels tussen de rotte appels liggen.[/quote]
En dat geldt dus overduidelijk voor jong én oud!
😀
lagarto · 7 juli 2007 op 19:21
Hey Cherish,
Je eerste alinea vond ik prima. Om de schwalbes van de ouderen moest ik lachen. Daarna werd je verhaal wat mij betreft te warrig. Of ik was dom of jij schreef niet duidelijk genoeg. Op naar je derde. Tot schrijfsel Lagarto.
Cherish · 7 juli 2007 op 20:29
Ik vind het leuk om te horen dat het eerste gedeelte goed was, het klopt inderdaad dat het laatste gedeelte warriger is.. Met het laatste stukje had ik ook meer moeite om het mijn bedoeling goed op papier te krijgen..
Ik streef naar vooruitgang 😉
Dees · 8 juli 2007 op 16:28
Haha erg leuk, die schwalbes van de oudere dames… Op het Oerolfestival viel dat heel erg op. Al die jeugd die keurig aan de kant gaat, op hun beurt wacht… En veel vrouwen zo tussen de 55 en de 65 zo verschrikkelijk asociaal voordringen en mensen de berm infietsen.
Ik vraag me wel eens af of daar een complot achter zit, want het is echt opvallend. En straks zijn ze echt oud, ik ben als de dood voor rollators die mijn hielen kapot rijden 😮
Heel erg leuk dus… Voor een column werkt het uitvergroten vaak goed, dus je had je best bij de foute oudere kunnen houden. Of de switch iets duidelijker kunnen introduceren, want nu had ik moeite met de omschakeling, te abrupt, oid. Maar met plezier gelezen.
Arne · 8 juli 2007 op 19:38
Leuk stukje, je hebt met de eerste alinea echt een goed stukje te pakken. Ik vind ouderen geweldig maar sommige denken aleen maar aan zichzelf en vinden zichzelf helemaal geweldig.
met plezier gelezen ook al was het een beetje kort:-)
axelle · 8 juli 2007 op 20:31
moest spontaan denken aan het voorval in de klas toen ik dit las
“welke groepen kennen jullie die dialect zingen?” (de leerkracht)
“de jeugd van tegenwoordig” (de leerling)
“o ja, zeker! alle jongeren praten tegenwoordig dialect onder elkaar!”
“mevrouw, da’s een groep uit Nederland”