Laat mij zijn

Laat me gewoon zijn,
stralend met de opkomst,
en getormenteerd met het vallen van het gordijn.

Laat mij waaien,
en laat mij razen.
Laat mij vallen met het blad,
opdat jij mijn passie niet vergat.

Gekkenhuis

Uiteindelijk viel het doek. Ook voor mij was het tijdstip aangebroken waarop het onvermijdelijke moment toch echt niet meer te vermijden is. Nu was ik één de velen. Mijn moeder kon zowaar een semi-geschokt gezicht laten ontplooien en zelfs de snik die erna volgde klonk ook nog een beetje overtuigend. Ik zweeg.

Oud worden

Het is een vaststaand gegeven: mensen worden oud. Dat is nu eenmaal zo en er bestaat echt geen wondermiddeltje om dat gegeven tot een halt te roepen. Als je “geluk hebt” word je oud. Punt.

Nu zullen mensen zich gelijk gaan afvragen: waarom zet zij aanhalingstekens om het deel: “geluk hebt”? Nou, dat is omdat ik niet eens zo zeker weet of je daarmee wel geluk hèbt…

Champagne

Ik word wakker met mijn ogen dicht en wacht. De fles champagne van gister was heerlijk, deze ochtend die daarop volgde niet. Ik tel tot drie en wacht nog steeds. Ik voel niets en haal opgelucht adem, ik durf zelfs mijn rechteroog langzaam op een kiertje open te zetten. Plots trekt er een scherpe steek door mijn schedel die een donderend geroffel achter zich laat. Ik zucht geërgerd en kom kreunend overeind.

De ouderen van tegenwoordig…

“De jeugd van tegenwoordig…”, verzucht een oudere dame aan de kassa. “Die zijn ook hondsbrutaal tegenwoordig!” Ik kijk deze mevrouw geschokt en met open mond aan. Bij wijze van, want zij merkt mij niet eens meer op. Deze vrouw is blijkbaar vergeten dat ze een half minuutje geleden mij hardhandig opzij duwde en me een allerminst vriendelijke blik gunde.