De pitch is een bijzonder verschijnsel in reclameland. Een soort noodzakelijk kwaad. Maar waarom ik er nog aan meedoe, ik zou het niet weten. Zeker niet als je bedenkt dat je voor zot wordt verklaard als je het in een willekeurige andere sector gaat toepassen. De pitch is een bijzonder verschijnsel in reclameland. Een soort noodzakelijk kwaad. Maar waarom ik er nog aan meedoe, ik zou het niet weten. Zeker niet als je bedenkt dat je voor zot wordt verklaard als je het in een willekeurige andere sector gaat toepassen.
Klanten en toekomstige klanten schrijven een pitch uit als ze op zoek zijn naar een bureau dat hun campagne gaat ontwikkelen. Het is een soort wedstrijd waarbij verschillende bureaus het tegen elkaar opnemen om te laten zien wie het beste is. Nu zou je op basis van een bedrijfsbrochure al kunnen ontdekken of een bureau bij je past of niet. Je kijkt gewoon of je het werk uit het verleden leuk vindt. Maar nee, dat werkt zo niet. Je krijgt een briefing, daarin staat ene opdracht, wat info over het merk en vervolgens: bedenk maar iets leuks en succes! En vervolgens gaat dus half reclameland ploeteren om die klant te voorzien van tig duizend leuke ideeën. Voor nix! Het gebeurt dan weleens dat je aan het eind van de rit te horen krijgt: bedankt we gaan met die in zee en dat het idee gewoon heel toevallig ook was bedacht door de andere partij. Ja, daag! Jatten heet dat.
Moet je voorstellen. Ik was van de week op zoek naar een winterjas. Je voelt ém nu al aankomen…. Ik ga een paar leuke winkels binnen, een paar binnen mijn budget en een paar er ver boven. “Hallo, ik dacht: wat zijn jullie een leuk winkeltje. Hebben jullie ook winterjassen?” “Mooi, dan neem ik die mee. Als ik hem mooier vind dan de andere jassen, kom ik hem betalen. Zo niet, dan hou ik de jas wel, maar ik draag hem niet hoor!” Kom nou toch! Gelukkig krijgen steeds meer bureaus door dat je jezelf wel kunt laten uitzuigen, maar dat het binnenhouden van bestaande klanten meer loont dan je best doen om nieuwe te krijgen. En het rare is: hoe meer je je eigen klanten vertroetelt, hoe meer nieuwe klanten vanzelf bellen. Ik denk dat ik mijn vriendje maar eens flink ga verwennen. Of moet ik nu juist actief op jacht gaan, zodat ik juist niet…? Hmm, ik lul mezelf ook altijd vast.
4 reacties
Mosje · 25 januari 2004 op 19:48
Is heel normaal tegenwoordig.
Je organiseert een vriendjespitch. Je nodigt er 5 uit om een keer met je uit te gaan. En degene die je het best bevalt: die hou je!
Beetje sex-in-the-city-achtig wellicht, but who cares?
En als ie na een tijdje toch niet bevalt, dan ruil je hem in.
Moderne tijden, moderne methoden…….
MBB · 25 januari 2004 op 21:18
[quote]Zeker niet als je bedenkt dat je voor zot wordt verklaard als je het in een willekeurige andere sector gaat toepassen. [/quote]
Ik heb uit dat bouwfroudegedoe begrepen dat dit in de bouwwereld ook gebruikelijk is. Alleen hebben ze er daar al op gerekend dat ze niet allemaal worden aangenomen, en rekenen ze de kosten van het ontwerp (resp. slogan) door aan de klant via het zogenaamde pepernotensysteem.
Misschien moet de reclamesector eens met paaseieren beginnen?
deZwarteRidder · 26 januari 2004 op 04:36
Het is inderdaad zo, dat ded toppertjes uit de reclame werled vaak bij een paar bekende bedrijven vandaan komen…dus dat zou voldoende (keus) moeten zijn
viking · 26 januari 2004 op 08:51
[quote]Gelukkig krijgen steeds meer bureaus door dat je jezelf wel kunt laten uitzuigen[/quote]
Dit geloof je toch zelf zeker niet. Toen ik ruim 15 jaar geleden het reclamestrijdperk betrad bestond dit fenomeen al lang. Jezelf als een slaafse hoer laten gebruiken. Reclame jongens zijn vaak heeeel dom, ook al vinden ze zelf meestal het tegendeel, daarom zal dit ook nooit veranderen. Alleen de snuggeren hebben het door en doen het anders of gaan iets anders doen. Dus wie weet, ga jij het nog ver schoppen.