En…. al op vakantie geweest? Ik wel. Altijd fijn om er weer eens op uit te trekken. Het maakt mij niet uit ver of dichtbij, als het maar vakantie is. Ook met slecht weer ben ik een tevreden vakantieganger. Mijn devies is altijd: nog beter met slecht weer op vakantie dan met zonneschijn bij de baas. En natuurlijk met het hele gezin als het even kan, of in ieder geval ook met de huisgenoten. Zo laat ik mijn plantjes altijd door mijn poetsmaagden verzorgen, want die plantjes zorgen tenslotte het hele jaar voor de verse lucht in mijn huisje en dat is voorwaar geen eenvoudige taak voor die vijf plantjes. Verder neem ik, waar ik ook ga, mijn van Bokkelhoventjes mee. Dat zijn broer Rooie, een je-weet-wel-kater, en zijn zus Betty. Ik heb het hele jaar plezier van mijn poezen, dus gaan ze ook mee op vakantie.
Nu kan ik mij voorstellen, dat huisdieren soms niet mee kunnen en daar zijn dan, denk ik, vrienden, buren en/of kennissen voor. In uiterste nood zouden de dieren – en ja ik weet het, dat kost een centje – naar een dierenpension toe kunnen. Toch blijken steeds weer allerlei pseudo-dierenliefhebbers hun beestjes bij een asiel af te geven of gewoon hun katten de straat op te zwiepen. Het gevolg daarvan is natuurlijk, dat de dierenasiels overvol zitten. Ik vraag me dan altijd af: “Hoe doet iemand dat nou?” Als ik in die oogjes van mijn poezen kijk, zou ik stomweg het lef niet hebben om ze zomaar weg te doen.
Hoe vertel je het je kindertjes dat je de huisdieren hebt weggedaan? Na de vakantie gewoon weer een nieuw beest ophalen en dan weer de dierenliefhebber uithangen? Kijk, van dit soort mensen baal ik verschrikkelijk. Opvoedkundig halen ze niet eens het niveau van een eencellige amoebe en als mens scoren ze een 10 op de schaal van walging.
Maar de absolute vakantiedroefenis op dierengebied zag ik op de Belgische E411; dat is een zesbaans snelweg van Brussel naar Arlon. Op de vluchtstrook stond een hele grote grijze dobermann pincher. Hij rende wat verdwaasd over de weg. Ik probeerde hem te vangen, wat mij niet lukte. Ik zag en hoorde dat hij bij iedere auto met caravan, die hem passeerde, blaffend huilde en een stukje mee rende. Waarschijnlijk is deze veel te trouwe viervoeter door een gore, walgelijke gluiper gewoon uit de auto gezet. Om eerlijk te zijn, van dat soort mensen moet ik zoveel schijten, dat ik poep tekort kom.
Van dit soort mensen kijk daar word ik nou effe niet goed van.
Uit het boekje “Kijk en daar word ik nou effen niet goed van”
👿 😡
17 reacties
gast · 29 juli 2004 op 18:56
Goeie column. En helemaal mee eens trouwens.
[quote]Uit het boekje “Kijk en daar word ik nou effen niet goed van”[/quote]
Houdt dit in dat je het niet zelf geschreven hebt? Of dat jij dat boekje geschreven hebt? Of is het een uitdrukking?
Mosje · 29 juli 2004 op 19:22
Zag dat verdwaasde hondje er ongeveer zo uit?
[img align=left]http://www.intermetzo.com/columnx/wintertijd.jpg[/img]
Dees · 29 juli 2004 op 19:48
Gadverdamme. Ik zie die hond daar wanhopig meerennen. Ik begrijp het ook niet. De hond als tamagotchi. Weggooien en een nieuwe nemen. Bah.
🙁
Ma3anne · 29 juli 2004 op 19:52
Ik vind dit nog steeds een goede column, al ken ik hem al een poosje. Geen spelfouten deze keer. 😛
Eftee · 29 juli 2004 op 22:07
Afschuwelijk, die dieren die elke vakantie weer de dupe zijn. Ik zou ze niet voor een vakantie kunnen wegdoen. Geen verzorging voor de huisdieren, dan gaan wij niet op vakantie, makkelijk zat.
Ik had hem ook al gelezen in je boek, maar hij blijft goed.
rrobin · 29 juli 2004 op 22:11
Wat me door het hoofd blijft gaan na deze column.. wat is er met die doberman gebeurd, heb je hem nog kunnen vangen of niet? 😕
Ben het in elk geval eens met je. Opvoedkundig? Als je niet voor een huisdier kunt zorgen, dan al helemaal niet voor een mens! En iemand die een weerloos beest zo beestachtig behandeld, is geen mens, maar een beest! En op dat soort beesten zou een fokverbod op moeten komen, net als met andere “gevaarlijke” hondenrassen 😡
Bakema_NL · 29 juli 2004 op 22:59
Daar word ik ook ff niet goed van. Mensen die dit soort dingen doen moeten zelf hoognodig in een kooitje worden opgesloten en ook aan hun lot overgelaten worden. Misschien kunnen ze naast het allochtonenbos nog een bos aanleggen om daar hufterige baasjes te kunnen vastbinden en laten zitten.
Als je een beest of beesten neemt dan zorg je er normaal voor totdat zo’n beestje het leven laat. En ook niet gaan zeiken als zo’n dier ziek word en je wat centen moet gaan betalen aan een dierenarts……….neem dan geen dier(en).
Mup · 29 juli 2004 op 23:04
Helemaal mee eens, weet nog wel een aantal bomen voor een aantal mensen ook,
Groet Mup.
KingArthur · 29 juli 2004 op 23:09
Hans, helemaal mee eens. Ben zelf een honden liefhebber en vind het berejammer dat ik er thuis geen kan houden. Dat zou ik het beestje niet aan kunnen doen.
Hans · 29 juli 2004 op 23:53
Het is een column uit het door mij geschreven boekje: “Kijk en daar word ik nou effe niet goed van” isbn 90 8083 25 10.
In dat boekje staan 52 columns.
De hond heb niet kunnen pakken.
Shitonya · 30 juli 2004 op 00:39
Hansje, dit is een site voor columns, geen reclame.
“Kijk, en daar wordt ik nu effe niet goed van”
En tevens steeds maar weer deze zin dat leid tot grote irritatie’s. Maar trek je je er vooral niets van aan, ik zal wel de enige zeikerd hier zijn.
rrobin · 30 juli 2004 op 01:10
“Creatief adverteren” heet zoiets :z
pepe · 30 juli 2004 op 08:42
Wel of geen reclame, dat zal me een hema-worst zijn!
Het gaat hier dacht ik om de columns, niet alleen om de reacties.
Hans, ik vind het een goeie column en weet weer zeker dat ik het bij de goudvis houd, meer komt er hier niet binnen. Oke misschien een verdwaalde spin of kikker, dat kan nog net, want die zet ik buiten als ik met vakantie ga 😉
Louise · 30 juli 2004 op 10:08
Afschuwelijk toch, dat mensen dat kunnen. Wat zou die hond nou gedacht hebben iedere keer als hij een caravan voorbij zag rijden: oh gelukkig, daar zijn mijn baasjes weer en ze komen me ophalen?
Daar draait je hart toch bij om…
Hans · 30 juli 2004 op 17:08
voor de trouwe lezertjes: Er werd door iemand gevraagd? uit een boek? heb je het niet zelf geschreven. Het was dus een antwoord op een vraag.
En mijn columns heten nu eenmaal: Kijk en daar word ik nou effe niet goed van. Het is een beperking en ook een herkenning. Is een soort mopper handtekening.
pepe · 30 juli 2004 op 22:46
En ik vind dat jij(hans) daar heel trots op mag zijn, het is een geweldig mooi boek geworden.
En die mopperhandtekening past gewoon helemaal bij jou, als zie ik het jou zeggen met een smile op je gezicht.
een fan 😉
Hans · 1 augustus 2004 op 02:07
Blooooooooooos je bent lief 😳 :kiss: