Zwaar vermoeid gooi ik mijn sporttasje in de hoek van de kamer. Uitgeteld van een voetbalwedstrijd. Voetbalwedstrijd is een groot woord trouwens;we kunnen het beter ‘gehaktmolen’ noemen, totale afslachting. Ik bekijk een site waar ik zo af en toe voor schrijf. Bekijk de reacties van de mede-columnisten en neem deze in me op als verbeterpunten voor de volgende keer. Mijn oog valt op het kopje ‘Twitter’. Ik bekijk het twitteraccount van de site. Zie ook mijn column bij de ‘tweets’ staan en kijk naar wie er ‘similar to’ zijn, wat wil zeggen ‘welke mensen hebben ongeveer dezelfde interesses’. Tussen hen staat ook een uitgever en zoals bekend, wat doet een uitgever zoal? Precies! Boeken uitgeven.

Het is altijd mijn droom geweest om een boek te schrijven. Het lag in de planningdat ik dat ongeveer rond mijn 25e verwezenlijkt wilde hebben. Afijn, ik dacht ‘een paar jaartjes eerder is ook geen ramp’, en onder het motto: ‘niet geschoten is altijd mis’, schoot ik mijn pijlen richting de uitgever. De eerste pijl was mis, de tweede recht in de roos.

Ik kreeg een mailtje dat ik een interessante schrijver ben. Dat een leuke schrijfstijl tot mijn kwaliteiten behoort. Om zoiets van een uitgever te horen is super, maar dat er een boek van mijn hand uitgegeven gaat worden, is te bizar voor woorden. Ik zat met tranen in mijn ogen.

Dé weg heb ik inmiddels gevonden. Een weg, die ik in sneltreinvaart heb doorlopen. De weg naar inspiratie.

Categorieën: Diversen

9 reacties

Meralixe · 2 november 2011 op 20:57

“Niet geschoten is altijd mis.”
Moet er nu “proficiat” gewenst worden?

arta · 3 november 2011 op 08:27

Hartstikke leuk, Tee!
Houd je ons op de hoogte?

Libelle · 3 november 2011 op 08:49

Ik heb een boek geschreven. Mijn hele familie en zelfs de buren en een vriend hebben een exemplaar.
Een gepensioneerde recensent(een echte) heeft het vermalen tot pulp, slechts geschikt voor leesvoer in gevangenissen en dan nog alleen voor levenslang veroordeelden. Lange tijd daarna heb ik gedacht dat ik een miskend talent was en nu vind ik troost bij column X en verbeter ik me, stap voor stap. De medecolumnisten en veel inspanning, daar moet je het van hebben. Soms klopt er dan een vleugje inspiratie aan. En voldoening.
Ik stop, voor je het weet is mijn reactie groter dan jouw inbreng.

sylvia1 · 3 november 2011 op 08:51

Gefeliciteerd! Ja, een boek, ook één van mijn dromen. Dus, eerst een uitgeverij benaderen en dan pas beginnen met het boek? Ik dacht: eerst een boek schrijven en daarmee de hort op… Veel succes!

Mien · 3 november 2011 op 10:53

Veel succes!
Goed de koe bij de horens gevat.
En nu als de retescheet productie maken.
Wordt het een “printje on demand” of echt papierwerk?
Mogen we weten wie de uitgever is?

Mien

Harrie · 3 november 2011 op 12:03

Een boek schrijven. Dat is toch achterhaald in dit internettijdperk. Kun je het niet gewoon op Facebook zetten? Enfin, succes in ieder geval.

Dees · 4 november 2011 op 13:53

Het is hoe dan ook een leuke droom, zoiets.

TeeChico · 6 november 2011 op 11:36

Bedankt 🙂 ,
Ik heb dit stuk al een tijdje geleden geschreven, terwijl ik met het manuscript bezig was. Inmiddels is het manuscript af en de voorlopige release-datum is 17 februari.

Het wordt echt papierwerk, daarnaast zal die ook te verkrijgen zijn via een e-book,

De uitgever is ‘Boekenboet’ , een hele jonge uitgeverij.

TeeChico · 6 november 2011 op 11:37

Een boek van 70 pagina’s op facebook zetten lijkt me een beetje overdreven. Daarnaast is het veel leuker om mezelf op bol.com te zien staan 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder