‘ Ik zie Dracula, vleermuizen, een carrousel van de kermis uit mijn jeugd. Verloren liefdes en sombere begrafenissen. Zwart is de kleur. Rood van het oplaaiende vuur, demonen en wanstaltige gedrochten als Heronymus Bosch parade optocht van mijn angst. Ik zweet, schreeuw en jammer. Mijn handen zijn geboeid en de pijnbank is mijn bed. Ik word tergend langzaam uit elkaar getrokken en voel geen pijn maar hoor krakende botten alsof die niet mij toebehoren. Meester Kees, wat doet u hier? Niemand hoort mij. Niemand, zelfs Elsje niet! Elsje mijn fiederelsje van de kleuterschool!’
Ik tel tot 3: 1, 2 en 3. Open jouw ogen.
Glas thee, welke smaak?
Zo, zo volgende week terugkomen hoor.
5 reacties
Karen.2.0 · 28 april 2018 op 13:33
?? (maar ook mooi!)
Nummer 22 · 28 april 2018 op 15:17
Karen 2.0?
emaessen · 28 april 2018 op 19:41
Beetje kort voor die wedstrijd lijkt me maar mooi geschreven.
Arta · 28 april 2018 op 22:29
Volgens mij begrijp ik het niet helemaal, maar het is absoluut leuk om al die monsters langs te zien lopen, terwijl Elsje Fiederelsje met haar klompjes trillend van angst onder de tafel zit verscholen! 😀
Nummer 22 · 29 april 2018 op 11:08
De angsten en dromen die we hebben weggestopt, tenminste als je er alst van hebt.
‘Elsje Fiederelsje zet je klompen bij het vuur
Moeder bakt pannenkoken want het meel is niet duur’
Maar dan wel de echte ouderwetse Hollandse pannenkoek met stroop, suiker of met stroop en suiker!
Bescherm! de Hollandse Pannenkoek vereniging probeert met stroop om de monden van de beslissers om onze Hollandse Pannenkoek als cultureel erfgoed beschermd te krijgen (aldus, prof.dr. mr. ir. R. Leijdecker, in de schaarse vrije tijd en echte pannenkoek bakker. Bewijs: zijn plafond!, maar dit geheel terzijde)
Jonkvrouw Leijdecker ( haar echte naam mag niet genoemd worden, ook dit terzijde), houdt niet van pannenkoeken met shoarmavlees, gyros, banaan, slagroom en aarbeien) en zoals ze declameert
‘ Duh aechte pannekoeck is uitgestorvuh en da’s nou jammuh, zeer jammuh.. Ik aet nu bruine beuterhammuh met ouwe kaas en egte room beurre, zoals het een jonkfrou betaamt’
Of dit laatste waar is, daar heb ik geen meomo over gezien en kan ik me niet herinneren. (aldus Pinokkio R. – Den Haag)