Koud is een vrouw directeur van het Internationaal Monetair Fonds, of Silvio Berlusconi geeft zich er met handen, voeten en de rest, zonder slag of stoot aan over. De aanleiding tot deze opmerkelijke omslag laat zich lezen als een libretto voor een komische opera. De hoofdrollen zijn voor Angela Merkel (bondskanselier van Duitsland), Nicolas Sarkozy (president van Frankrijk), Christine Lagarde (directeur van het IMF) en Silvio Berlusconi, bijgenaamd Il Cavaliere (premier van Italië). Angela heeft een moeizame relatie met Nicolas, maar ze zijn door een gezamenlijk noodlot genaamd Euro, met elkaar verbonden. Silvio is noch financieel noch moreel ergens aan gebonden. Nicolas wil de ambitieuze Christine, waarmee hij een kille werkverhouding heeft, voor zich winnen om sterker en onafhankelijker te komen staan ten opzichte van Angela. Hij moet vanwege zijn band met de krachtige Duitse Leidster natuurlijk heel behoedzaam manoeuvreren. Hij vraagt Il Cavaliere voor hem te bemiddelen en de ongeremd galante Italiaan gebruikt al zijn hoofse charme om haar voor zijn vriend Nicolas in te palmen, maar hij valt zelf als een blok Carrara marmer voor Christine: het Italiaanse hemd is immers nader dan de Franse rok. Ondertussen mijmert Angela in het Kanzleramt in Berlijn over de kracht van hormoonpolitiek. Ze is de morele winnaar van deze ménage a trois, want Nicolas is zeer verzwakt door de toenadering tussen Silvio en Christine. Bovendien hebben Duitsland en Italië van oudsher stevige banden en ze kennen van elkaar de sterktes (Duitsland) en de zwaktes (Italië).

7 november 2011
Robert

www.robertbeernink.nl

Categorieën: Algemeen

2 reacties

Libelle · 12 november 2011 op 08:55

Professioneel geschreven, humoristisch opgezette opinie. Helaas worden we zo massaal overspoeld door analyses over die drie, dat je door de bomen het bos niet meer ziet.

BKVDM · 12 november 2011 op 11:03

En ik maar denken dat het allemaal door de Grieken kwam 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder