Detox zoveel

Bah. Ik ben het hele jaar al aan het zuipen. Anders kan ik het niet noemen. Al is dat ook niet helemaal waar. Wat heb ik daar een hekel aan. Het is niet helemaal waar. Dat is onzin. Ik denk daar ineens over na. Of ik wel echt wil wat ik denk dat ik wil. Of het niet ergens in m’n onderbewuste anders is. Ofzo. Dat ik altijd heb gerookt zonder het echt te willen.
Kan dat? Ik moet niet te veel nadenken over m’n roken, want dan wordt het verlangen naar een sigaret te groot. Ik weet niet of ik het ga volhouden om niet te roken.
Wat ’n waanzin.

Ik heb vaak gezopen. Tegen beter weten in toch nog wat bestellen en half bewusteloos thuis komen zonder te weten dat ik toch nog wat had besteld.
Hoe beschrijf je dronkemansdaden? Kan niet. Daden en dronken gaan niet samen. Al wordt je niet vanzelf dronken. Je moet er wel wat voor doen. Eenmaal dronken kom je in ieder geval niet meer tot daden. Sterker nog je komt niets eens meer tot woorden of alleen met dubbele tong.

Ook dat is weer niet helemaal waar. Dronken mensen en kinderen spreken immers de waarheid en hij die met dubbele tong spreekt, liegt of was dat met gespleten tong maar dat is in feite dan toch een dubbele. Zelfs op papier kun je spitsvondig zijn.

Hij wrijft zich nog eens door de ogen en leest z’n verhaaltje na. Het was weleens beter. Och zo vlak na de jaarwisseling wil een verhaal over stoppen met roken en drinken er wel in. Laat maar zo.
Als ik het nu een draai geef dat stoppen met roken en drinken wel een beetje veel van het goede is, kan ik het verhaal mooi met een link naar zuipen beginnen.
Dat ik dat het hele jaar al doe, is nu vlak na nieuwjaar relativerend en humoristisch tegelijk.

Hij neemt nog een slok koffie en verbaasd zich over het verhaal. Het loopt niet zoals anders. Komt dat omdat hij nu al bijna vijf dagen droog staat?
Een goed voornemen dat verkeerd uitpakt.

De sekt is op. Ik heb nog wel wat gewone witte wijn. Wil ik dat nog drinken? Ik heb genoeg op. Waarom ga ik niet door het lint?
Ik ben thuis. Alleen.
Niemand heeft er last van als ik dadelijk omval van de drank.
Oke dan komt dit verhaal morgen pas af.
Maar wie ligt daar wakker van?
Sterker nog. Niemand die het merkt.

Hij neemt nog een slok en denkt na over hoe nu verder. Het verschil tussen schrijven en echt wil hij maar weergeven.
The Rolling Stones met Gimme Shelter klinkt uit de computer.
Hij denkt aan die onwerkelijke scenes uit Apocalypse Now.

Vietnam. Zeven keer was hij in Vietnam. Niks weet hij van het land.
I tell you love sister, it’s just a kiss away.
Nu nog een wijn met een scheutje en please gimme shelter.
Tijd om op te staan en onwerkelijk te bewegen. Niet op muziek maar op emotie begeleid door oh children it’s just a shot away of die o zo mooie need your love so bad.
Alles is al gezongen maar nog niet gezegd. Need your soft voice.

Ik moet me nu niet af laten leiden. Ik moet een column schrijven over oud en nieuw. Over goede voornemens moet het gaan.
Over meer bewegen of zo. Doe ik toch met een dansje.
Ja, denkt-ie; het is best een aardige column. Of ben ik dronken?