Vrouwen zijn nooit tevreden met hun lichaam.
Zouden mannen daar ook last van hebben, of zijn wij gewoon van die vreselijke types?
Klagen, klagen, klagen en nog eens klagen.
Mijn kont is te dik, mijn borsten hangen, mijn buik ziet eruit als een zwemband, mijn bovenarmen zijn te dik, mijn tenen staan krom, mijn nagels zijn broos, mijn haarkleur is niet mooi, ik wil krullen, ik wil stijl haar, ik heb spekken op mijn rug, zelfs mijn wenkbrauwen zijn niet mooi qua vorm. Zijn we te dun is het niet goed, zijn we te dik is het niet goed, zijn we te klein…dan wil je groter zijn en ben je te lang dan wil je korter zijn. Zo kunnen we doorgaan totdat we een ons wegen, we blijven gewoon een stelletje zeikwijven.

Dan gaan we toch gewoon lekker op dieet. Het soepdieet, de weightwatchers, bakkeren, brooddieet, soutch beach dieet, eierdieet, fruitdieet, ananasdieet, Atkins dieet en ga zo maar door.
Tegenwoordig heb je meer keuze voor een dieet, dan dat je een pakje thee uit de schappen trekt.
Driftig begin je aan je dieet, weg met die rotkilo’s, ik zal ze krijgen!
In week 1 gaat het redelijk, week 2 gaat het goed en week 3 is vreselijk. Je krijgt trek in chocoladerepen, zakken chips en zakken drop.
De weegschaal is ook vreselijk, want in die drie weken ben je pas drie kilo afgevallen en je vraagt je af waarom het zo langzaam gaat.
Sporten doe je niet aan, want daar heb je een hekel aan, maar met een dieet zonder een sport moet het vast lukken om er 15 kilo af te krijgen….toch?
Je partner begint al te zeuren dat je één bonk chagrijn bent en hij wil nu ook wel weer eens een keer uit eten. Of een keer gezellig op de bank zitten met een biertje en een schaal met toastjes.

Na 8 weken ga je voor de spiegel staan en vind je jezelf nog te dik, ondanks er toch al 8 kilo af is.
Maar je bent er wel trots op dat je die 8 kilo kwijt bent en je pakt de telefoon en belt het lekkerste restaurant op als verrassing voor je vriend.
’s Avonds als hij thuis komt, sta je in je mooiste kleding te wachten op hem en je verteld hem dat jullie heerlijk uit eten gaan. Je ziet een glimlach op zijn gezicht verschijnen.
Gezellig ga je samen richting het lekkerste restaurant en je krijgt een tafeltje buiten in een hoek langs het water, mooier en romantischer kan het haast niet.
Je drinkt een wijntje, en besteld een grote schaal met stokbrood en kruidenboter en propt je mond elke keer vol tijdens een goed gesprek met je vriend.
Daarna bestel je een gigantische steak met patat en salade en als toetje neem je een reuzenijs met slagroom. Het wordt al donker, maar propvol en voldaan bestel je samen nog een lekker drankje.
Na het perfecte avondje ga je richting huis en grijp je nog een zak chips uit de kast en pakt een fles cola.

Je was toch bezig met een dieet, vraagt je vriend?
Hoezo vind je mij te dik dan, vraag je? Nee, dat zeg ik toch niet, ik vind je geweldig zo, maar je vertelde mij dat je zo streng op dieet was, dat ik je even niet meer begrijp.
Nou morgen begin ik echt weer, maar vandaag heb ik even een rustdag, dat heeft iedereen wel eens nodig hoor!
De volgende dag sta je op, om een lekkere grote omelet te bakken met spek…ach denk je bij jezelf, morgen weer een dag hoor 😉


7 reacties

KingArthur · 31 juli 2008 op 13:24

Een onderwerp waar al veel over is geschreven en deze tekst steekt niet boven het maaiveld uit. Je onuitputtelijke rijen met voorbeelden werken storend. Beperk je tot een paar meest aansprekende. En laat aub elke vorm van smiley weg uit een tekst.

Oja en ik weet nu waarom sommige vrouwen (EDIT: en mannen) zoveel zeuren. Zouden ze echt denken daardoor minder te gaan wegen?

Dees · 31 juli 2008 op 13:46

Tja, ik vind je manier van schrijven ook wel echt iets hebben, maar sluit me wel grotendeels bij King aan. En King, vlak mannen niet uit qua zeuren, mannen zeuren alleen niet als zij de rationelere zijn, maar zodra dat andersom is, beginnen zij… En hoe! Volgens mij moet er gewoon een zeurbalans zijn in relaties 😀

(excusez sp voor het offtopic dwalen)

SIMBA · 1 augustus 2008 op 09:11

Ach, alles is relatief…ik ben nu 8 maanden ziek en weet sinds 2 maanden dat het chronisch is dus mijn gewicht en mijn haar vind ik niet meer zo belangrijk. Ik leef en dat wil ik nog een poosje blijven doen, hoe ik eruit zie maakt me niet (meer) uit.
Maar een lekker geschreven stukje SP!!

SpaansePeper · 1 augustus 2008 op 09:37

Bedankt voor jullie reakties en opmerkingen.
Iinderdaad, gewicht valt zo in het niets bij sommige dingen.
Tenzij het gevaarlijk zou worden dan is het een ander verhaal.Maar je druk maken om elke kilo is natuurlijk belachelijk 😉

Prlwytskovsky · 1 augustus 2008 op 23:55

Ik heb baat bij een HMV dieet. Helft-Minder-Vreten 😉

Nimrod1979 · 3 augustus 2008 op 14:56

Heb het met plezier gelezen, leuk!

SpaansePeper · 15 juni 2012 op 14:24

XEAD14557

Geef een reactie

Avatar plaatshouder