Dromen zijn bedrog

Je droomt en terwijl je droomt voel je jezelf wegzweven.
Vanuit je bed zweef je je huis uit en je kijkt naar beneden.
Er is geen tijd voor paniek en je kijkt je ogen uit als je ziet dat de huizen steeds kleiner worden.
Wolken schieten voorbij en je krijgt het kouder en kouder.
Je schreeuwt zo hard als je kan maar er komt geen geluid uit.
Je zweeft steeds verder weg en je bent bang, zo bang dat je besluit je ogen even dicht te doen.

Verjaardagen

Ik heb zo’n vreselijke pesthekel aan verjaardagen.
Van die verjaardagen dat je verplicht gezellig met zijn allen in een grote kring rond een paar tafels moet gaan zitten.
Het eerste wat ze dan vragen is: ‘Moet je koffie?’ Nee, bedankt doe maar thee.
‘Thee? Drink jij geen koffie dan?’ Nee, ik drink geen koffie.
‘Dat jij GEEN koffie drinkt, iedereen drinkt koffie!’ Ja maar ik niet “zucht”.
Natuurlijk kan je geen verjaardag vieren zonder een grote slagroomtaart erbij, dus allemaal een puntje op het antieke gebaksbordje met een klein vorkje erbij en even zingen met zijn allen “lang zal die leven la..la…la” en dan begint de ellende pas echt.

Ouder worden is niet erg

Ik word wakker van mijn wekker en rek mij nog eens lekker uit.
Het is weer tijd om er uit te gaan en onder de douche te stappen, want ik moet zo naar mijn werk.
Na een heerlijke warme douche smeer ik mijn gezicht in met een lekkere crème. Ik kijk in de spiegel en schrik me kapot!
Ik doe een stap achteruit en ik vraag mezelf af of ik het goed heb gezien.
Voorzichtig doe ik weer een stap naar voren en ik kijk nog eens in de spiegel, mijn hart gaat tekeer en ik voel een straaltje zweet langs mijn rug naar beneden lopen.
Ik heb het gevoel alsof mijn ogen uit mijn kassen puilen en ik hou mijn gezicht vast, nee…nee…nee!

Drugs maakt meer kapot dan je lief is.

Drugs maakt meer kapot dan je lief is.
Elk weekend ging ik stappen met mijn vrienden en het was geweldig.
Ik, met mijn glas wijn of mijn cocktail, de ander met een pilletje of een snuif coke.
Wat heb ik me ze gelachen altijd en wat hadden we het naar ons zin. Tja niemand is een heilig boontje en ik ook niet.

Alweer een storing.

Internet, geweldig dat ze het hebben uitgevonden. Minder leuk als er weer eens een storing is.
Ik was van plan om eens lekker wat columns te gaan lezen.
Op het moment dat ik de site aanklik, zie ik staan dat de webpagina niet kan worden weergegeven.
Godverdomme, niet weer!
Dit is de vijfde keer al de afgelopen twee weken en ik betaal toch genoeg om fatsoenlijk en normaal te kunnen internetten?
Driftig reset ik de modem en de router en kijk ongeduldig op mijn laptop of ik een Google scherm zie verschijnen. Helemaal niets!