“Joa, doa goan vae dan, sloeet aan, pak elkaar vas en dootj allemaol met”, roept de man achter de microfoon en “Sjeng oan de geng” wordt ingezet. Normaliter moet ik acuut naar de wc bij dit soort aankondigingen, maar ik blijf zitten. Ik durf niet de zaal door te lopen omdat ik al de hele avond aan een tafeltje zit, tussen mensen die ik niet ken, en inmiddels de beste vriendin ben van ober Pierre, lichtelijk aangeschoten en observeer de polonaise.
Het lijkt wel of Sjeng al een poosje niet meer “aon de geng” is geweest. Ik zie een oom voorbij komen die een minuut geleden zijn handen nog op de schouder had van de dame voor hem en tijdens de volgende ronde zijn vingers op een andere plek vast heeft. Een nicht doet een vies dansje met een man, die niet de hare is, en je kunt veel van me zeggen maar ik ben niet preuts.
Als ik eindelijk naar de wc zwalk hoor ik ”I have the time of my life” door de luidsprekers en dank God dat ik de pot haal. Ik wil nog even terug om afscheid te nemen van het bruidspaar maar ober Pierre spreidt zijn armen en ik spring er vol in.
Ik heb hem niet meer terug gezien op de SEH, heeft iemand zijn 06?
3 reacties
Nummer 22 · 15 november 2018 op 07:20
Cheek to cheek. Zijn nummer ben ik kwijt
Suus · 15 november 2018 op 17:31
Jammer, ik weet namelijk niet of hij het overleeft heeft en in het Ziekenhuis zeggen ze dat ze geen persoonlijke informatie mogen doorgeven. Pierre, als je nog in leven bent en dit leest, dan wil ik je graag bedanken voor het tegenhouden. Ik vrees dat als ik de zaal weer binnen was gestrompeld een vies dansje met mijn nicht had gedaan.
Nummer 22 · 15 november 2018 op 19:29
Is goed Suus, groeten van Pier (voor intimi) vanuit Ibiza Stad of Termunterzijl. Ons mams groet u, ons Paps is ervandoor